برای محمد حسین مسرتی ، وکیل آزاده ای که خیلی زود از جمع رفقا جدا شد

برای محمد حسین مسرتی ، وکیل صادق و فعال صنفی نهاد وکالت که لحظه به لحظه ی عمر حرفه ایش را صرف خدمت به کانون وکلا و صیانت از اصول حرفه ی وکالت کرد.

باری دیگر باید یادی کنم از دردهای مشترک وکلا که سبب نزدیکی و همراهی وکلای سراسر کشور می شود ، چالش هایی که علیرغم تلخ کامی ها ، ارمغانی ناب و دوست داشتنی با خود دارد و آن آشنایی با وکلای دلسوز و دغدغه مندی است که حاضرند از وقت و انرژی خودشان بگذرند برای حفظ اصول و ارزش های خانه ی مشترکمان ،عزیزانی که بخش اعظمی از زندگی حرفه ای خویش را مصروف مبارزه با چالش ها و هجمه های تحمیلی بر نهاد وکالت کرده اند.

همقاران شریفی که بی هیچ چشم داشتی رنج سفر به تن خریده برای دفاع از آرمان های نهاد وکالت حاضر می شوند روزها و ساعت ها از خانه و خانواده ی خویش دور باشند بلکه با حضورشان در فعالیت های صنفی قدمی هر چند مختصر برای کانون وکلا و خانواده‌ی صنفی خویش بر دارند و

محمدحسین مسرتی از آن دست همکاران بود.جوان خوش آتیه و با دانشی که خیلی زود از جمع یاران جدا شد.وکیل جوانی که به جهت خلوص نیت در تلاش های صنفی اش خیلی زود در بین همقطاران صاحبِ نام  و اعتبار شد.

شامگاه جمعه ۱۴ دی ماه را باید به تلخی یاد کرد ، هجرت دوست جوانی که همواره دغدغه مند آینده ی کانون وکلا بود و برای صیانت از آرمان های نهاد وکالت و میراث بزرگان این خانه ی مشترک پرتلاش و خالصانه ظاهر می‌شد.

شک ندارم آیندگان از محمد حسین بسیار یاد خواهند کرد ، از تلاش ها و دلسوزی های وی در طریق اعتلای صنف و چه قاصر و الکن است این قلم برای ذکر مصیبت این هجرت ناباورانه .

نوشتن از محمد حسین و مرام و معرفت وی در قالب یک یادداشت ژورنالیستی جفاست درحق او که ساده زیست بود و مهربان ، مخلص بود و همراه، کافی بود برای تلاشی جمعی فراخوانی منتشر می‌شد بی درنگ و معطلی او اولین کسی بود که می‌دیدی پا در رکاب می‌گذارد و تا انتهای مسیر کنارت تلاش می‌کند.

برای محمد حسین عزیزمان ، مغفرت الهی و بهشت برین آرزو می‌کنم و برای خانواده‌اش و دوستانش در نهاد وکالت صبر و تحملی فراوان 

یادش مانا و خاطرش جاودان 

وکیل دادگستری-شیراز