خلاصه کتاب فرانسیسکو پیثارو ( نویسنده باربارا ای. سامرویل )

کتاب «فرانسیسکو پیثارو» اثر باربارا ای. سامرویل، زندگی نامه ای جذاب و مستند از فاتح بی رحم امپراتوری اینکا است. این اثر به ریشه های نامعلوم پیثارو، فتوحات جسورانه او در دنیای جدید، به ویژه تصرف امپراتوری عظیم اینکا و اسارت و اعدام جنجالی آتاهوآلپا، امپراتور قدرتمند اینکاها، می پردازد. سامرویل با نگاهی تحلیلی، میراث پیچیده و بحث برانگیز پیثارو را بررسی می کند.

باربارا ای. سامرویل در کتاب خود با دقتی کم نظیر، روایتی از یکی از پرچالش ترین و بحث برانگیزترین شخصیت های تاریخ رنسانس را پیش روی خوانندگان قرار می دهد. فرانسیسکو پیثارو، نامی که با جسارت، جاه طلبی و خشونت گره خورده است، نه تنها یک فاتح، بلکه نمادی از دوران اکتشافات و آغاز استعمار قاره آمریکا به شمار می رود. این کتاب که بخشی از مجموعه «شخصیت های تأثیرگذار دوره رنسانس» است، عمیقاً به ابعاد گوناگون زندگی و اعمال پیثارو می پردازد، از سال های کودکی او که در ابهام و فقر گذشت تا لحظه اسارت و اعدام آتاهوآلپا و در نهایت، مرگ خود پیثارو. سامرویل با بررسی دقیق اسناد تاریخی، سعی در بازسازی این دوره پر فراز و نشیب دارد تا خواننده را با تمام پیچیدگی ها و تناقضات این شخصیت و رویدادهای پیرامون فتح امپراتوری اینکا آشنا سازد.

ریشه ها و سال های شکل گیری فرانسیسکو پیثارو

زندگی فرانسیسکو پیثارو از همان ابتدا با ابهامات بسیاری همراه بود، ابهاماتی که تا سال ها بعد نیز مورخان را به خود مشغول داشت.

تولد و کودکی در ابهام

تاریخ دقیق تولد پیثارو میان سال های ۱۴۷۱ تا ۱۴۷۵ میلادی تخمین زده می شود و هیچ سند رسمی برای ثبت آن وجود ندارد. این عدم قطعیت، شایعات بسیاری را درباره کودکی او پدید آورد. برخی روایت ها حاکی از آن است که او پس از تولد، روی پله های یک کلیسا رها شده و توسط دیگران بزرگ شده است، در حالی که شایعات دیگری نیز حکایت از بزرگ شدنش در میان خوک ها و حتی شیر خوردن از یک ماده خوک دارد. این داستان ها، هرچند که بی اساس به نظر می رسند، اما به زندگی نامه فرانسیسکو پیثارو هاله ای از رمز و راز بخشیده اند. زادگاه او، شهر تروخیو در اسپانیا، شهری با قدمتی بیش از دو هزار سال و دژهای مستحکم، بستری برای رشد شخصیتی سرشار از اراده و میل به پیشرفت بود.

پدر پیثارو، گونسالو پیثارو، افسر ارتش بود که به دلیل رشادت هایش در نبردها و قامت بلندش، به «رومن» یا «بلند» شهرت داشت. اما مادر فرانسیسکو، زنی خدمتکار بود و این مسئله به او جایگاهی فرودست در جامعه آن زمان می بخشید. فرانسیسکو هیچ گاه فرصت رفتن به مدرسه را پیدا نکرد و تا پایان عمر بی سواد ماند. او خواندن و نوشتن نمی دانست، اما این نقیصه نتوانست جلوی میل سیری ناپذیر او به ماجراجویی، هیجان و از همه مهم تر، دستیابی به ثروت را بگیرد. او از همان سال های نوجوانی در پی یافتن راهی برای خروج از فقر و رسیدن به آرزوهای بزرگش بود.

ورود به دنیای جدید

در اواخر قرن پانزدهم و اوایل قرن شانزدهم، قاره آمریکا به «دنیای جدید» شهرت یافته بود و هزاران ماجراجوی اسپانیایی، معروف به فاتحین اسپانیایی (کونکویستادورها)، با انگیزه دستیابی به طلا، شهرت و گسترش مذهب کاتولیک، راهی این سرزمین های ناشناخته می شدند. پیثارو نیز که جوانی جاه طلب و بی باک بود، در اوایل قرن شانزدهم به این کاروان بزرگ پیوست. او با رویاهای بزرگ و عزمی راسخ، پا به سرزمینی گذاشت که سرنوشتش را برای همیشه تغییر می داد. تجربیات اولیه او در این مناطق، از جمله مشارکت در کاوش ها و درگیری ها با بومیان، شخصیت او را بیش از پیش صیقل داد و او را برای رویارویی با چالش های بزرگ تر آماده کرد.

در این دوران، پیثارو آموخت که چگونه در محیط های خشن و ناشناخته زنده بماند، چگونه از فرصت ها استفاده کند و چگونه رهبری گروهی از مردان را بر عهده گیرد. این سال ها، هرچند سخت و پرخطر بودند، اما پایه هایی محکم برای فتوحات آینده او بنا نهادند. او مشاهده کرد که چگونه دیگر فاتحان، همچون ارنان کورتس، با استفاده از برتری نظامی و تاکتیک های هوشمندانه، امپراتوری های قدرتمند بومی را سرنگون می کنند و این مشاهدات، عطش او را برای فتحی مشابه بیشتر کرد.

در جستجوی ال دورادو: مسیر به سوی امپراتوری اینکا

رویای یافتن ثروت های افسانه ای، بسیاری از اسپانیایی ها را به دل سرزمین های ناشناخته می کشاند و پیثارو نیز از این قاعده مستثنی نبود.

اولین کاوش ها و کشف پرو

پیثارو سال ها را صرف کاوش در سواحل آمریکای جنوبی کرد. او سفرهای اکتشافی متعددی را در سواحل اقیانوس آرام، به سمت جنوب و در جستجوی سرزمین های ثروتمندتر، رهبری کرد. این سفرها اغلب با دشواری های طاقت فرسایی همراه بودند؛ گرسنگی، بیماری، درگیری با بومیان و آب و هوای نامساعد، همواره همراه او و یارانش بود. اما استقامت و اراده آهنین پیثارو در مواجهه با این چالش ها بی بدیل بود. او مردی نبود که به راحتی تسلیم شود. در یکی از مشهورترین لحظات، هنگامی که یارانش خسته و ناامید قصد بازگشت داشتند، پیثارو با شمشیر خود خطی بر شن کشید و از کسانی که مایل به ادامه راه برای دستیابی به ثروت بودند، خواست تا از خط بگذرند. تنها سیزده نفر از او پیروی کردند و همین سیزده نفر، بعدها به «سیزده مرد افتخار» شهرت یافتند.

این گروه کوچک اما مصمم، سرانجام به شواهدی از وجود یک تمدن ثروتمند در جنوب دست یافتند که همان تمدن اینکا بود. داستان های طلا و نقره ای که از این سرزمین شنیده می شد، تخیل پیثارو را برانگیخت و او را مصمم ساخت تا به هر قیمتی که شده، به این سرزمین ناشناخته دست یابد. او با جمع آوری اطلاعات و نمونه هایی از طلا، به اسپانیا بازگشت تا حمایت پادشاه کارلوس اول را برای یک لشکرکشی تمام عیار جلب کند. پادشاه که خود تشنه ثروت های دنیای جدید بود، به پیثارو اجازه داد تا به عنوان فرماندار و فرمانده کل، به فتح این سرزمین بپردازد.

برخورد با امپراتوری اینکا

هنگامی که پیثارو و یارانش در سال ۱۵۳۲ به قلمرو اینکاها رسیدند، با تمدنی شگفت انگیز و بی نظیر روبرو شدند. امپراتوری اینکا که در طول چهارصد سال به اوج شکوفایی رسیده بود، یک سیستم اجتماعی، اقتصادی و مذهبی بسیار پیچیده و سازمان یافته داشت. جاده های سنگ فرش شده، شهرهای عظیم، کشاورزی پیشرفته بر روی تراس ها، و هنرهای دستی فاخر، همگی نشان از عظمت این تمدن داشتند. اینکاها بر منطقه ای وسیع از کوه های آند، از کلمبیای کنونی تا شیلی، حکومت می کردند و پایتخت آن ها، کوسکو، شهری باشکوه و مملو از طلا و نقره بود.

اما پیثارو خوش شانس بود که در زمان ورودش، امپراتوری اینکا درگیر یک جنگ داخلی ویرانگر بود. دو برادر، آتاهوآلپا و اوآسکار، بر سر تاج و تخت با یکدیگر می جنگیدند. آتاهوآلپا، که در شمال امپراتوری قدرت یافته بود، برادرش اوآسکار را شکست داده و اسیر کرده بود، اما این جنگ داخلی امپراتوری اینکا را به شدت تضعیف کرده و آن را آسیب پذیر ساخته بود. این تضعیف داخلی، فرصتی طلایی را برای پیثارو فراهم آورد تا با تعداد کمی از مردانش، به یکی از قدرتمندترین امپراتوری های قاره آمریکا حمله کند.

نبرد کاخامارکا و اسارت آتاهوآلپا

یکی از دراماتیک ترین و سرنوشت سازترین رویدادها در تاریخ فتح امپراتوری اینکا، نبرد کاخامارکا بود که با جسارت بی حد پیثارو و نادانی آتاهوآلپا رقم خورد.

ورود به کاخامارکا و طرح جسورانه پیثارو

در نوامبر ۱۵۳۲، فرانسیسکو پیثارو با تنها حدود ۱۶۸ سرباز اسپانیایی، وارد شهر کاخامارکا شد. این تعداد در مقابل ده ها هزار نفر از سربازان اینکا که آتاهوآلپا را همراهی می کردند، ناچیز به نظر می رسید. اما پیثارو یک استراتژی جسورانه و محاسبه شده در سر داشت. او می دانست که نمی تواند در یک نبرد رو در رو با ارتش عظیم اینکاها پیروز شود. بنابراین، تصمیم گرفت تا از عنصر غافلگیری و برتری تکنولوژیک خود استفاده کند.

اسپانیایی ها به سلاح های گرم (تفنگ و توپ)، زره های فولادی و اسب مجهز بودند که برای اینکاها کاملاً ناشناخته و ترسناک بود. پیثارو آتاهوآلپا را به جلسه ای دعوت کرد و به او قول داد که در صلح و دوستی با او ملاقات کند. آتاهوآلپا که از قدرت خود و تعداد زیاد سربازانش مطمئن بود، با غرور و بدون حمل سلاح، به همراه چندین هزار نفر از محافظان و درباریانش وارد میدان مرکزی کاخامارکا شد. او به پیثارو اعتماد کرده بود، اعتمادی که به قیمت جانش تمام شد.

اسارت امپراتور آتاهوآلپا

روایت اسارت آتاهوآلپا در کتاب باربارا ای. سامرویل با جزئیات تأثیرگذار شرح داده شده است. هنگامی که آتاهوآلپا و همراهانش در میدان کاخامارکا حضور یافتند، کشیشی اسپانیایی به نام پدر والسرد به او نزدیک شد و از او خواست که به مسیحیت بگرود و سلطنت پادشاه اسپانیا را بپذیرد. آتاهوآلپا که چیزی از این مفاهیم نمی دانست، کتاب مقدس را که کشیش به او داده بود، به زمین انداخت. این حرکت بهانه ای شد برای حمله برق آسای اسپانیایی ها. با شلیک توپ و تفنگ و حمله سواره نظام، وحشت عظیمی در میان اینکاها ایجاد شد. هزاران نفر کشته یا زخمی شدند و آتاهوآلپا در میان آشوب به اسارت گرفته شد.

این واقعه، ضربه ای مهلک بر روحیه اینکاها وارد کرد؛ زیرا آن ها امپراتور خود را تجسم خدای خورشید می دانستند و اسارت او را نشانه ای شوم قلمداد می کردند. اسپانیایی ها با آتاهوآلپا با احترام رفتار می کردند و او را به مانند مهمانی محترم می دانستند. غذای خوب به او می دادند و حتی سعی کردند تا بازی هایی مانند شطرنج را به او آموزش دهند تا در دوران اسارتش سرگرم باشد. این رفتار، هرچند که در ظاهر دوستانه بود، اما در باطن برای کنترل و استفاده از او به عنوان یک ابزار قدرت بود.

باج بی سابقه و تضاد فرهنگی

پس از اسارت، آتاهوآلپا متوجه عطش سیری ناپذیر اسپانیایی ها به طلا شد. او برای رهایی خود، پیشنهادی بی سابقه داد: پر کردن یک اتاق بزرگ (حدود ۶.۷ متر در ۲.۵ متر) با طلا و دو اتاق کوچک تر با نقره، تا ارتفاع ۲.۵ متر. این باج که به «فدیه آتاهوآلپا» معروف شد، یکی از بزرگترین مجموعه های گنجینه در تاریخ بشر بود که به دست آوردنش ماه ها زمان برد.

اما در اینجا یک تضاد فرهنگی عمیق نهفته بود. برای اسپانیایی ها، طلا و نقره، نماد ثروت، قدرت و پول رایج بود. آن ها به طلای اینکاها با وسواسی بیمارگونه نگاه می کردند و آن را به هر قیمتی که شده، می خواستند. در مقابل، برای اینکاها، طلا ارزشی ذاتی به عنوان پول نداشت. آن ها طلا را «عرق خورشید» و نقره را «اشک ماه» می دانستند؛ موادی مقدس برای تزئین معابد و اشیاء مذهبی، اما نه به عنوان ابزاری برای مبادله. در واقع، در فرهنگ اینکاها، پارچه خوش بافت از طلا ارزشمندتر بود. همین دیدگاه متفاوت بود که به اسپانیایی ها اجازه داد تا با فریب و نادیده گرفتن ارزش های بومی، به ثروت های عظیم دست یابند. استعمار قاره آمریکا و فتوحات آن مملو از اینگونه سوءتفاهم ها و تضادهای فرهنگی بود که به نفع فاتحان تمام می شد.

«اشتیاق اسپانیایی ها به طلا در نظر شهروندان اینکا عجیب بود. از دید آنان، طلا به اینتی، رب النوع خورشید، تعلق داشت. آن ها باور داشتند طلا عرق خورشید است و به خودی خود ارزشی ندارد. در واقع در فرهنگ اینکاها پارچهٔ خوش بافت ارزشمندتر از طلا بود.»

پیامدهای اسارت و سقوط آتاهوآلپا

اسارت آتاهوآلپا نه تنها نقطه عطفی در فتح پرو توسط اسپانیایی ها بود، بلکه آغاز سلسله ای از رویدادهای دراماتیک بود که به سقوط کامل امپراتوری اینکا منجر شد.

دسیسه های داخلی و سرنوشت اوآسکار

حتی در دوران اسارت، آتاهوآلپا از برادرش اوآسکار، که رقیب اصلی او برای تاج و تخت بود و در زندان اینکاها به سر می برد، هراس داشت. آتاهوآلپا می ترسید که در غیاب او و با حضور اسپانیایی ها، اوآسکار بتواند از زندان فرار کند و قدرت را به دست آورد. این نگرانی، او را به تصمیم گیری های شومی واداشت. هنگامی که اسپانیایی ها پیکی برای گفتگو با اوآسکار فرستادند و اوآسکار نیز در ازای آزادی خود وعده ثروت های فراوان به اسپانیایی ها را داد، ترس آتاهوآلپا دوچندان شد. او نمی توانست خطر بازگشت برادرش به سلطنت را بپذیرد.

بنابراین، آتاهوآلپا دسیسه ای چید و فرماندهان مورد اعتماد خود را به زندان اوآسکار فرستاد. در نتیجه، اوآسکار به قتل رسید. پیثارو گمان می برد که این فرمان از سوی آتاهوآلپا صادر شده باشد، اما نمی توانست چیزی را ثابت کند. آتاهوآلپا ادعا کرد که مردانش بدون مشورت با او، اوآسکار را به قتل رسانده اند. این واقعه، بیش از پیش به پیچیدگی های سیاسی و انسانی این دوران افزود و نشان داد که حتی در شرایط اسارت، رقابت های قدرت و جاه طلبی های شخصی می توانستند به فجایع بزرگی منجر شوند.

محاکمه و اعدام جنجالی آتاهوآلپا

با وجود پرداخت باج عظیم و پر کردن اتاق ها با طلای اینکاها و اسپانیایی ها، سرنوشت آتاهوآلپا از پیش تعیین شده بود. اسپانیایی ها به بهانه های مختلف، او را به اتهامات گوناگونی از جمله بت پرستی، چندهمسری، توطئه علیه اسپانیایی ها و قتل اوآسکار محاکمه کردند. این محاکمه، نمایشی بود برای توجیه اعدام او. اسپانیایی ها نیاز داشتند تا بهانه ای برای از بین بردن امپراتوری اینکا و تثبیت قدرت خود بیابند و از بین بردن رهبر اینکاها، بهترین راه برای رسیدن به این هدف بود.

تصمیم پیثارو برای اعدام آتاهوآلپا، حتی با وجود مخالفت برخی از یارانش، قاطعانه بود. در ۲۶ ژوئیه ۱۵۳۳، آتاهوآلپا در کاخامارکا اعدام شد. این اقدام، تأثیرات سیاسی و روانی عمیقی بر امپراتوری اینکا و فاتحان گذاشت. با مرگ امپراتور، ساختار قدرت اینکاها به کلی از هم پاشید. اینکاها که بدون دستور مستقیم ساپااینکا (امپراتور)، هیچ کاری انجام نمی دادند، فلج شدند و ارتش عظیم آن ها دیگر قادر به مقاومت سازمان یافته نبود. این واقعه، نه تنها نقطه پایانی بر زندگی یک امپراتور بود، بلکه آغاز پایان یک تمدن باستانی و گسترش کامل نفوذ اسپانیایی ها در منطقه بود. این اقدام، به وضوح نشان داد که هدف نهایی اسپانیایی ها، تنها ثروت نبود، بلکه کنترل و سلطه بر سرزمین های جدید بود.

فتح کامل و میراث فرانسیسکو پیثارو

پس از اعدام آتاهوآلپا، مسیر برای فتح کامل امپراتوری اینکا هموارتر شد، اما این فتح نیز عواقب و درگیری های داخلی خاص خود را به همراه داشت.

تصرف کوسکو و گسترش کنترل اسپانیا

پس از مرگ آتاهوآلپا، پیثارو و ارتش کوچک او به سمت کوسکو، پایتخت باشکوه اینکاها، حرکت کردند. کوسکو که قلب تمدن اینکا به شمار می رفت، شهری مملو از طلا و نقره بود. در سال ۱۵۳۳، اسپانیایی ها بدون مقاومت جدی، کوسکو را تصرف کردند و تمام ثروت های آن را غارت نمودند. این تصرف، عملاً پایان امپراتوری اینکا به عنوان یک نهاد مستقل را رقم زد. پیثارو برای تثبیت قدرت اسپانیا، یک امپراتور دست نشانده به نام مانکو اینکا را بر تخت نشاند، اما اینکار نیز نتوانست مانع از شورش ها و مقاومت های بومیان در سال های بعد شود.

پس از تصرف کوسکو، اسپانیایی ها به سرعت شروع به تأسیس شهرهای جدید و سازماندهی مجدد منطقه کردند. از جمله مهم ترین این شهرها، لیما بود که در سال ۱۵۳۵ توسط پیثارو تأسیس شد و به عنوان پایتخت جدید پرو و مرکز قدرت اسپانیا در آمریکای جنوبی انتخاب گردید. این اقدامات، نشان دهنده آغاز رسمی استعمار قاره آمریکا و تغییرات عمیق فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی در این منطقه بود. اگرچه مقاومت هایی مانند شورش مانکو اینکا در کوهستان ها برای چندین دهه ادامه یافت، اما دیگر قدرت تمدن اینکا برای مقابله با اسپانیایی ها از بین رفته بود.

پایان زندگی پیثارو

زندگی پرماجرای فرانسیسکو پیثارو، با درگیری های داخلی و نزاعات قدرت میان خود فاتحان اسپانیایی به پایان رسید. او که مردی بی رحم و جاه طلب بود، همانطور که در زندگی نامه فرانسیسکو پیثارو اثر باربارا ای. سامرویل به تفصیل شرح داده شده است، نتوانست صلح و آرامش را در میان یاران خود نیز برقرار کند. یکی از اصلی ترین رقبای او، دیگو د آلماگرو بود که در فتوحات اولیه همراه او بود اما بر سر تقسیم غنائم و سرزمین ها با پیثارو اختلاف پیدا کرد. این اختلافات به جنگ های داخلی خونین میان فاتحان منجر شد.

در نهایت، در سال ۱۵۴۱، پیثارو توسط گروهی از پیروان دیگو د آلماگرو، به نام «آلماگریست ها»، ترور شد. آن ها به خانه اش در لیما یورش بردند و او را به قتل رساندند. مرگ او، پایانی تلخ بر زندگی فاتحی بود که با خشونت و خونریزی به ثروت و قدرت دست یافته بود. این رویداد، نشان دهنده بی ثباتی و جاه طلبی بی حد و مرز فاتحان اسپانیایی بود که حتی پس از فتح امپراتوری اینکا، نتوانستند بر سر غنائم با یکدیگر به توافق برسند و در نهایت یکدیگر را از بین بردند.

میراث تاریخی پیثارو و فتح اینکا

میراث فرانسیسکو پیثارو و فتح پرو توسط اسپانیایی ها، همچنان موضوع بحث و جدل است. از یک سو، او به عنوان فاتحی جسور و بی باک شناخته می شود که با تعداد اندکی از مردانش توانست یکی از بزرگترین امپراتوری های زمان خود را سرنگون کند. این عمل، نمادی از روحیه اکتشاف و ماجراجویی عصر رنسانس است. اما از سوی دیگر، او به عنوان یک استعمارگر بی رحم، غارتگر و قاتل نیز محکوم می شود که با اعمال خشونت آمیز، یک تمدن باشکوه را نابود کرد و میلیون ها نفر از مردم بومی را به بردگی کشید یا کشت. شخصیت های تأثیرگذار رنسانس اغلب چنین ابعاد متناقضی داشتند.

تاثیرات بلندمدت فتح اینکا بر منطقه، عمیق و ویرانگر بود. فرهنگ غنی اینکاها تخریب شد، زبان و مذهب اسپانیایی جایگزین زبان و اعتقادات بومی گردید و ساختارهای اجتماعی و سیاسی اینکاها از بین رفت. جریان عظیم طلا و نقره از پرو به اسپانیا، به اقتصاد اروپا رونق بخشید و به اسپانیا کمک کرد تا به یکی از قدرتمندترین امپراتوری های جهان تبدیل شود، اما این ثروت بر پایه رنج و نابودی مردم بومی به دست آمد. کتاب باربارا ای. سامرویل با نگاهی تحلیلی به این جنبه ها، به خواننده کمک می کند تا تصویری جامع تر و منصفانه تر از تاریخ اسپانیا و آمریکای جنوبی در آن دوران به دست آورد.

میراث پیثارو، بازتابی از پیچیدگی های تاریخ و اخلاق انسانی است. آیا او قهرمانی بود که تمدن را به دنیای جدید آورد، یا هیولایی که یک فرهنگ را از بین برد؟ این سوالی است که پاسخ آن به دیدگاه و ارزش های هر فرد بستگی دارد. اما آنچه مسلم است، تأثیرات او بر تاریخ، غیرقابل انکار است.

نتیجه گیری

کتاب «فرانسیسکو پیثارو» اثر باربارا ای. سامرویل، نه تنها یک زندگی نامه دقیق از یکی از بحث برانگیزترین شخصیت های تأثیرگذار رنسانس است، بلکه روایتی عمیق و تحلیلی از یکی از مهم ترین فتوحات تاریخ بشر را به تصویر می کشد. سامرویل با قلمی شیوا و پژوهشی مستند، ما را به قلب دوران استعمار قاره آمریکا می برد و زندگی پر فراز و نشیب فرانسیسکو پیثارو را از تولد نامعلومش در تروخیو تا مرگ پردردسرش در لیما، با جزئیات بیان می کند.

این کتاب به ما نشان می دهد که چگونه پیثارو، مردی بی سواد اما با هوش و اراده ای سرسخت، با استفاده از ضعف های داخلی امپراتوری اینکا و برتری تکنولوژیک اسپانیایی ها، توانست یکی از عظیم ترین تمدن های دنیای جدید را فتح کند. داستان اسارت و اعدام آتاهوآلپا، امپراتور اینکا، و جریان بی سابقه طلای اینکاها و اسپانیایی ها به اروپا، تنها بخشی از پیچیدگی های این دوره تاریخی است که سامرویل به زیبایی آن را بازگو می کند. او به دقت تضادهای فرهنگی، جاه طلبی های فردی و پیامدهای ویرانگر این فتح را بر تمدن اینکا و تاریخ اسپانیا و آمریکای جنوبی مورد بررسی قرار می دهد.

کتاب باربارا ای. سامرویل نه تنها برای دانشجویان و پژوهشگران تاریخ، بلکه برای هر کسی که به دنبال درکی عمیق تر از پیچیدگی های قدرت، استعمار و تأثیرات ماندگار آن بر سرنوشت ملت ها است، یک منبع ارزشمند به شمار می رود. برای کاوش عمیق تر و درک کامل تر ابعاد این داستان تاریخی، خلاصه کتاب فرانسیسکو پیثارو تنها دریچه ای به سوی این اثر ارزشمند است و خواندن نسخه کامل کتاب برای درک تمام جزئیات و ظرایف آن بسیار توصیه می شود. از این وقایع مهم در تاریخ بشر می توان درس های بسیاری درباره ماهیت انسانی و پیامدهای تصمیمات تاریخی آموخت.