خلاصه کتاب کفایت اجتماعی کودکان تیز هوش و عقب مانده ذهنی ( نویسنده مارگارت سیمرود، کلیلمن )

کتاب «کفایت اجتماعی کودکان تیزهوش و عقب مانده ذهنی» اثر مارگارت سیمرود و کلیلمن، منبعی ارزشمند برای درک پیچیدگی های رشد اجتماعی در کودکان با نیازهای خاص است. این اثر که با ترجمه سعید رضایی به فارسی زبانان عرضه شده، فراتر از تعاریف صرف، به بررسی عمیق ابعاد مختلف کفایت اجتماعی در دو گروه متمایز کودکان می پردازد: آن ها که هوشی فراتر از انتظار دارند و آن ها که با چالش های ذهنی دست و پنجه نرم می کنند. هدف اصلی این کتاب، فراهم آوردن یک چهارچوب تحولی برای فهم توانایی اجتماعی در سنین گوناگون است. نویسندگان بر این باورند که محیط (تربیت) در کنار عوامل زیستی (وراثت) نقش حیاتی در رشد و کسب مهارت های اجتماعی ایفا می کند.

این کتاب با ارائه مباحثی درباره نظریه های مربوط به کفایت اجتماعی، به تدریج خواننده را به سمت روندهای تحولی منحصر به فرد کودکان در مراحل مختلف رشد و بالندگی سوق می دهد. اطلاعاتی که در این اثر ارائه شده اند، حاصل یافته های تجربی معتبر و مشاهدات بالینی دقیق هستند که در کمتر منبعی با چنین دقتی مورد بررسی قرار گرفته اند. کتاب به طور خاص برای درمانگران بالینی، متخصصان تعلیم و تربیت و همچنین والدینی که به دنبال یافتن پاسخ هایی برای مشکلات اجتماعی فرزندانشان هستند، نگارش یافته و راهنما و چارچوبی برای درک، تشخیص و مداخلات درمانی ممکن ارائه می کند. با مطالعه این خلاصه، می توان به درکی عمیق و کاربردی از محتوای این اثر برجسته دست یافت و سفر به دنیای کفایت اجتماعی کودکان استثنایی را آغاز کرد.

کاوش در کفایت اجتماعی کودکان عقب مانده ذهنی

فصل اول کتاب «کفایت اجتماعی کودکان تیزهوش و عقب مانده ذهنی» به صورت جامع به بررسی جنبه های گوناگون کفایت اجتماعی در کودکان با عقب ماندگی ذهنی می پردازد. این بخش نه تنها تعاریف و پیشینه ی این اختلال را مرور می کند، بلکه به ویژگی های شناختی، رفتاری و اجتماعی این کودکان، نقش بی بدیل خانواده و محیط اجتماعی، و نیز برنامه های مداخله ای و حمایتی می پردازد. درک دقیق این مباحث، گام نخست برای حمایت مؤثر و هدفمند از این قشر از جامعه است.

پیشینه و تعاریف عقب ماندگی ذهنی

سیمرود و کلیلمن در ابتدا به سیر تحول تعاریف عقب ماندگی ذهنی اشاره می کنند. از تعاریف سنتی که صرفاً بر هوش و بهره هوشی (IQ) تمرکز داشتند، تا رویکردهای نوین که هوش، رفتار سازشی و سن شروع را به عنوان مولفه های اصلی در نظر می گیرند. این تحول نشان دهنده ی درکی جامع تر از این مفهوم است که تنها به توانایی های شناختی محدود نمی شود، بلکه به قابلیت فرد برای انطباق با محیط و انجام رفتارهای متناسب با سن و فرهنگ نیز اهمیت می دهد.

رفتار سازشی، سنگ بنای این تعریف نوین، شامل سه حوزه کلیدی است:

• مهارت های مفهومی: شامل زبان، خواندن، نوشتن، استدلال و مهارت های حل مسئله. این مهارت ها به فرد کمک می کنند تا دنیای اطراف خود را درک کند.
• مهارت های اجتماعی: توانایی برقراری ارتباط با دیگران، درک قوانین اجتماعی، قضاوت اجتماعی، خودتنظیمی هیجانی و مهارت های دوستیابی. این مهارت ها برای تعاملات موفق ضروری هستند.
• مهارت های عملی: مربوط به مراقبت از خود، فعالیت های روزمره زندگی (مانند غذا پختن، پول مدیریت کردن)، مهارت های شغلی و مهارت های ایمنی. این ها توانایی های لازم برای استقلال فردی در محیط زندگی هستند.

کتاب همچنین به طبقه بندی های کاربردی عقب ماندگی ذهنی از دیدگاه آموزش و پرورش می پردازد. این طبقه بندی ها که شامل کودکان دیرآموز (مرزی)، آموزش پذیر، تربیت پذیر و حمایت پذیر می شوند، به متخصصان کمک می کنند تا نیازهای آموزشی و حمایتی هر کودک را بهتر شناسایی کنند. برای مثال، کودکان آموزش پذیر می توانند مهارت های آکادمیک پایه را بیاموزند، در حالی که کودکان تربیت پذیر بیشتر بر مهارت های زندگی روزمره تمرکز دارند.

ریشه ها و عوامل مؤثر بر عقب ماندگی ذهنی

نویسندگان در ادامه، به ریشه ها و علل عقب ماندگی ذهنی می پردازند که می توانند پیش از تولد، هنگام تولد یا پس از تولد بروز یابند. علل پیش از تولد شامل عوامل ژنتیکی (مانند سندرم داون)، عفونت های مادر در دوران بارداری (مانند سرخجه)، سوءمصرف مواد در مادر یا قرار گرفتن در معرض سموم محیطی است. مشکلات هنگام تولد مانند کمبود اکسیژن، تولد زودرس یا ضربه به سر نوزاد، از دیگر عوامل هستند. همچنین، علل پس از تولد شامل عفونت هایی مانند مننژیت، حوادث منجر به ضربه مغزی، مسمومیت با سرب یا سوءتغذیه شدید می توانند منجر به عقب ماندگی ذهنی شوند.

فراتر از علل زیستی، عوامل اجتماعی و محیطی نیز در شیوع و تشخیص عقب ماندگی ذهنی نقش بسزایی دارند. دسترسی ناکافی به مراقبت های بهداشتی، فقر، فقدان تحریک محیطی و سوءتغذیه در اوایل دوران کودکی می توانند بر رشد شناختی و سازشی کودک تأثیر منفی بگذارند و به تشخیص یا تشدید عقب ماندگی ذهنی کمک کنند.

ویژگی های شناختی و رفتاری کودکان عقب مانده ذهنی

کتاب به تفصیل به ویژگی های کودکان عقب مانده ذهنی می پردازد که درک آن ها برای هرگونه مداخله ای حیاتی است. این کودکان ممکن است در جنبه های جسمی (مانند رشد فیزیکی کندتر)، حافظه (به ویژه حافظه کوتاه مدت و فعال)، و پیشرفت تحصیلی (نیاز به تکرار بیشتر و رویکردهای آموزشی متفاوت) چالش هایی را تجربه کنند. در زمینه انگیزش، ممکن است با عدم موفقیت های مکرر، انگیزه درونی برای یادگیری و مشارکت را از دست بدهند و نیاز به تقویت های بیرونی بیشتری داشته باشند.

یکی از نکات اساسی در درک کودکان عقب مانده ذهنی، فهم این است که مشکلات آن ها تنها به حوزه شناختی محدود نمی شود، بلکه ابعاد وسیعی از زندگی از جمله مهارت های اجتماعی و کارکردهای سازشی را تحت تأثیر قرار می دهد.

مسائل بهداشت روانی مانند اضطراب، افسردگی و مشکلات رفتاری نیز در این گروه شایع تر است که نیازمند توجه ویژه و مداخلات مناسب است. زبان و گفتار آن ها نیز اغلب دیرتر رشد می کند یا دارای اشکال خاصی است که بر تعاملات اجتماعی آن ها تأثیر می گذارد. فهم این ویژگی ها به متخصصان و والدین کمک می کند تا انتظارات واقع بینانه ای داشته باشند و برنامه های حمایتی مناسب را طراحی کنند.

چالش های اجتماعی و کارکرد اجتماعی

کتاب تأکید ویژه ای بر چالش های اجتماعی و کارکرد اجتماعی کودکان عقب مانده ذهنی دارد. این کودکان ممکن است در درک نشانه های اجتماعی، پاسخ مناسب به موقعیت ها، حل تعارضات و برقراری روابط دوستی پایدار با دشواری هایی روبرو شوند. این مسائل نه تنها بر کیفیت زندگی فعلی آن ها تأثیر می گذارد، بلکه می تواند در آینده نیز بر توانایی آن ها در یافتن شغل، زندگی مستقل و مشارکت اجتماعی تأثیرگذار باشد.

برای ارزیابی کفایت اجتماعی، سیمرود و کلیلمن روش های مختلفی را معرفی می کنند:

• روش مشاهده: مشاهده رفتار کودک در موقعیت های طبیعی مانند بازی با همسالان یا تعامل با بزرگسالان.
• روش بازی نقش: از کودک خواسته می شود تا در موقعیت های اجتماعی فرضی، نقش آفرینی کند تا مهارت های او در عمل ارزیابی شود.
• سیاهه های رفتاری: پرسشنامه هایی که توسط والدین، معلمان یا خود کودک (در صورت توانایی) تکمیل می شوند تا اطلاعات جامعی از رفتارهای اجتماعی او به دست آید.

این روش ها به متخصصان امکان می دهند تا نقاط قوت و ضعف کودک را در زمینه کفایت اجتماعی شناسایی کرده و برنامه های مداخله ای هدفمندی را طراحی کنند. تأثیر عقب ماندگی ذهنی بر روابط با همسالان و بازی های اجتماعی نیز از نکات کلیدی است؛ این کودکان ممکن است در بازی های پیچیده دچار مشکل شوند یا در برقراری ارتباط مؤثر با همسالان خود به کمک و آموزش نیاز داشته باشند.

نقش حیاتی خانواده و بافت اجتماعی

نقش خانواده و بافت اجتماعی در توسعه کفایت اجتماعی کودکان عقب مانده ذهنی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. کتاب به روشنی توضیح می دهد که چگونه بافت اجتماعی و حمایت های موجود در جامعه (مانند مدارس فراگیر، مراکز توانبخشی و گروه های حمایت از خانواده) می توانند به بهبود کارکرد اجتماعی این کودکان کمک کنند. خانواده، به عنوان اولین و مهم ترین محیط رشدی، نقش اساسی در شکل گیری مهارت های اجتماعی کودک دارد.

رفتار والدین، الگوهای فرزندپروری، میزان حمایت عاطفی، و فرصت هایی که خانواده برای تعاملات اجتماعی فراهم می کند، همگی بر کفایت اجتماعی کودک تأثیرگذارند. همچنین، نقش خواهر و برادر در این فرآیند مورد توجه قرار می گیرد؛ آن ها می توانند هم به عنوان الگوهای رفتاری عمل کنند و هم نقش حمایت کننده یا تسهیل کننده روابط اجتماعی را ایفا نمایند. آموزش خانواده ها برای فراهم آوردن محیطی غنی و حمایتی، یکی از کلیدهای موفقیت در بهبود کفایت اجتماعی این کودکان است.

برنامه های مداخله ای و حمایت های لازم

در پایان بخش اول، سیمرود و کلیلمن به برنامه های مداخله ای و حمایت های لازم برای بهبود کفایت اجتماعی کودکان عقب مانده ذهنی اشاره می کنند. این برنامه ها شامل آموزش مستقیم مهارت های اجتماعی (مانند آموزش نوبت گیری، شروع گفتگو، همدلی)، تقویت رفتارهای مناسب از طریق تشویق و پاداش، و آموزش راهبردهای حل مسئله اجتماعی است. مداخلات زودهنگام و مداوم، نقش بسزایی در اثربخشی این برنامه ها دارند.

خدمات حمایتی برای افراد با عقب ماندگی ذهنی نیز شامل طیف وسیعی از کمک هاست که از حمایت های تحصیلی و شغلی تا خدمات مراقبت های بهداشتی و مشاوره روانشناختی را در بر می گیرد. دامنه و الگوهای حمایت ها بسته به شدت عقب ماندگی و نیازهای فردی متفاوت است. نویسندگان بر اهمیت رویکرد فردمحور در ارائه حمایت ها تأکید می کنند، به این معنا که هر برنامه حمایتی باید متناسب با توانایی ها و نیازهای خاص هر کودک طراحی شود تا بیشترین تأثیر را داشته باشد. این بخش از کتاب، راهنمایی عملی برای متخصصان و تصمیم گیرندگان در حوزه خدمات اجتماعی و توانبخشی فراهم می آورد.

درک کفایت اجتماعی کودکان تیزهوش و پر استعداد

فصل دوم کتاب «کفایت اجتماعی کودکان تیزهوش و عقب مانده ذهنی» به جنبه های کمتر شناخته شده اما به همان اندازه مهم کفایت اجتماعی در کودکان تیزهوش و پر استعداد می پردازد. برخلاف تصور رایج که تیزهوشی را مترادف با موفقیت در همه زمینه ها می داند، این فصل به وضوح نشان می دهد که کودکان تیزهوش نیز می توانند با چالش های اجتماعی خاص خود روبرو شوند. در این بخش، مفهوم تیزهوشی، ویژگی های متمایز این کودکان، نحوه شناسایی آن ها، و مشکلات اجتماعی خاصی که تجربه می کنند، همراه با نقش خانواده در حمایت از رشد عاطفی و اجتماعی شان، مورد کاوش قرار می گیرد.

مفهوم پردازی و پیشینه تیزهوشی

نویسندگان با بررسی تاریخچه و تکامل مفهوم تیزهوشی آغاز می کنند. این مفهوم از دیدگاه های اولیه که هوش را تنها با نمرات آزمون های استاندارد می سنجیدند، به سمت مدل های جامع تری پیش رفته است که ابعاد مختلف هوش، خلاقیت، توانایی های هنری و رهبری را نیز شامل می شود. سیمرود و کلیلمن به زمینه های وراثتی، محیطی و تعاملی در هوش و سرآمدی اشاره می کنند؛ در حالی که وراثت پتانسیل اولیه را فراهم می کند، محیط (مانند فرصت های آموزشی، تحریک فکری و حمایت خانواده) نقش حیاتی در بالفعل شدن این پتانسیل ها و پرورش سرآمدی ایفا می کند. این تعامل پیچیده وراثت و محیط، فهم ما را از چگونگی بروز تیزهوشی غنی تر می سازد.

ویژگی های متمایز کودکان تیزهوش

کودکان تیزهوش اغلب برتری قابل توجهی در تحصیل، نوآوری و خلاقیت نشان می دهند. آن ها ممکن است سریع تر یاد بگیرند، کنجکاوی بیشتری داشته باشند، و توانایی های حل مسئله پیشرفته ای از خود نشان دهند. اما کتاب به این نکته مهم اشاره می کند که این برتری ها لزوماً به معنای مهارت های اجتماعی بدون نقص نیستند. در واقع، مهارت های اجتماعی در کودکان تیزهوش می تواند نقاط قوت و ضعف خاص خود را داشته باشد.

برخی از کودکان تیزهوش ممکن است همدلی و هوش هیجانی بالایی از خود نشان دهند و توانایی های رهبری قوی داشته باشند. با این حال، برخی دیگر ممکن است به دلیل تفاوت در علایق و سطح فکری با همسالان خود، در برقراری ارتباط عمیق با آن ها دچار مشکل شوند. گاهی اوقات، نیاز به درک و پذیرفته شدن، در کنار احساس تفاوت، می تواند به انزوا یا مشکلات اجتماعی منجر شود. بررسی این مهارت ها و چالش ها برای ارائه حمایت مناسب به این کودکان ضروری است.

شناسایی و ارزیابی کودکان تیزهوش

شناسایی کودکان تیزهوش تنها به نمرات بالای آزمون های هوش محدود نمی شود. سیمرود و کلیلمن به نشانه ها و معیارهای تشخیص پایدار و احتمالی اشاره می کنند که والدین و معلمان می توانند به آن ها توجه کنند. نشانه های پایدار شامل توانایی حل مسئله پیچیده، حافظه استثنایی، واژگان غنی و میل به یادگیری خودانگیخته است. علائم احتمالی می تواند شامل کنجکاوی زیاد، توانایی درک مفاهیم انتزاعی در سنین پایین، یا حس شوخ طبعی پیشرفته باشد.

همچنین، کتاب به عوامل پنهان کننده تیزهوشی در خانه و مدرسه می پردازد. این عوامل می توانند شامل مشکلات رفتاری ناشی از خستگی یا بی حوصلگی در کلاس، ناتوانی های یادگیری همزمان (که تیزهوشی را ماسک می کنند)، یا عدم ارائه چالش های فکری کافی باشد. در محیط خانه، فشارهای فرهنگی یا اجتماعی، یا عدم شناسایی پتانسیل های کودک توسط والدین نیز می تواند به پنهان ماندن تیزهوشی منجر شود. شناسایی دقیق، گامی حیاتی برای ارائه حمایت های آموزشی و اجتماعی مناسب است.

چالش ها و مشکلات اجتماعی کودکان تیزهوش

شاید یکی از مهم ترین بخش های این فصل، بررسی مشکلات خاص اجتماعی کودکان تیزهوش باشد. این کودکان ممکن است در یافتن همسالانی که علایق و سطح فکری مشابهی دارند، دچار مشکل شوند. گاهی اوقات، تفاوت در سرعت پردازش اطلاعات و عمق تفکر می تواند منجر به احساس انزوا یا عدم درک شدن توسط همسالان عادی شود. این می تواند به کناره گیری اجتماعی، یا در برخی موارد، به رفتارهای نامناسب برای جلب توجه منجر شود.

پدیده رشد نامتقارن و ناهماهنگ یکی از برجسته ترین چالش های اجتماعی در کودکان تیزهوش است. به این معنا که رشد شناختی آن ها بسیار سریع تر از رشد عاطفی و اجتماعی شان پیش می رود و این عدم هماهنگی می تواند در تعاملات اجتماعی آن ها مشکل آفرین باشد.

کتاب به تفصیل به پدیده رشد نامتقارن و ناهماهنگ (asynchronous development) می پردازد. این بدان معناست که یک کودک ممکن است از نظر فکری در سطح یک نوجوان باشد، اما از نظر عاطفی و اجتماعی همچنان در سطح سن تقویمی خود باقی بماند. این عدم تعادل می تواند به سوءتفاهم ها، ناامیدی و مشکلات در روابط با همسالان و حتی بزرگسالان منجر شود. برای مثال، یک کودک تیزهوش ممکن است توانایی درک مباحث پیچیده فلسفی را داشته باشد، اما در مدیریت احساسات خود یا حل یک درگیری ساده با همسالانش، دچار مشکل شود.

کودکان تیزهوش با ویژگی های استثنایی دوگانه

بخش مهمی از این فصل به کودکان تیزهوش با ویژگی های استثنایی دوگانه می پردازد، یعنی آن هایی که هم تیزهوش هستند و هم دارای اختلال دیگری مانند ناتوانایی های یادگیری (LD) یا اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) هستند. این همپوشانی ها می توانند تشخیص و حمایت از کودک را به شدت پیچیده کنند. برای مثال، یک کودک تیزهوش با LD ممکن است به دلیل توانایی های ذهنی بالا، ناتوانایی های یادگیری اش را جبران کند و همین امر باعث شود که LD او تشخیص داده نشود، یا برعکس، مشکلات LD او، تیزهوشی اش را پنهان کند.

در مورد تیزهوشی همراه با ADHD، کودک ممکن است به دلیل هوش بالا، بتواند برای مدتی تمرکز خود را حفظ کند، اما در محیط های غیرچالش برانگیز یا تکراری، علائم ADHD او (مانند بی قراری یا عدم توجه) برجسته تر شود. پیامدهای این همپوشانی بر کفایت اجتماعی بسیار عمیق است. این کودکان ممکن است در مدرسه یا با همسالان خود با چالش های منحصربه فردی روبرو شوند، زیرا نه نیازهای آن ها کاملاً با کودکان عادی منطبق است و نه با کودکانی که تنها یکی از این اختلالات را دارند. درک این وضعیت های دوگانه برای طراحی مداخلات آموزشی و اجتماعی مؤثر بسیار حیاتی است.

رشد عاطفی و فضای خانواده

رشد عاطفی در کودکان تیزهوش اغلب با شدت بیشتری همراه است. آن ها ممکن است هیجانات را عمیق تر تجربه کنند، از کمال گرایی رنج ببرند، و نسبت به مسائل اخلاقی و وجودی حساسیت بیشتری نشان دهند. این ابعاد رشد عاطفی، نیازمند درک و حمایت ویژه از سوی خانواده است. کتاب به تأثیر انسجام و انعطاف پذیری خانواده بر کفایت اجتماعی این کودکان می پردازد.

خانواده های گسسته یا خانواده های بسیار به هم پیوسته (توده ای) می توانند چالش های خاصی را برای رشد اجتماعی کودکان تیزهوش ایجاد کنند. در یک خانواده گسسته، کودک ممکن است حمایت عاطفی کافی را دریافت نکند، در حالی که در یک خانواده توده ای، استقلال و هویت فردی کودک ممکن است سرکوب شود. به همین ترتیب، خانواده های بسیار سخت گیر یا بیش از حد آشفته نیز می توانند بر توانایی کودک در توسعه مهارت های اجتماعی سالم تأثیر منفی بگذارند.

در مقابل، خانواده هایی با انسجام و انعطاف پذیری متعادل، می توانند محیطی امن و حمایت کننده برای رشد عاطفی و اجتماعی کودک فراهم کنند. نویسندگان به بررسی شیوه های فرزندپروری مناسب برای کودکان تیزهوش نیز اشاره دارند. شیوه هایی که تعادل بین ارائه چالش های فکری، حمایت عاطفی، تشویق استقلال، و آموزش مهارت های اجتماعی را حفظ می کنند، برای این کودکان بسیار مؤثرتر خواهند بود. فراهم آوردن فرصت هایی برای تعامل با همسالان دارای علایق مشابه، و آموزش راهبردهای مقابله با چالش های اجتماعی، از جمله راهکارهای کلیدی هستند که در این بخش از کتاب مورد بحث قرار می گیرند.

نتیجه گیری و پیام های کلیدی کتاب

کتاب «کفایت اجتماعی کودکان تیزهوش و عقب مانده ذهنی» اثری عمیق و کاربردی است که به خواننده بینشی جامع درباره رشد اجتماعی در دو گروه متمایز از کودکان با نیازهای ویژه ارائه می دهد. از طریق فصول مختلف، مارگارت سیمرود و کلیلمن به وضوح نشان می دهند که هر دو گروه کودکان تیزهوش و کودکان با عقب ماندگی ذهنی، با وجود تفاوت های اساسی در توانایی های شناختی شان، در مسیر توسعه کفایت اجتماعی با چالش های منحصربه فردی روبرو هستند.

نقاط اشتراک در چالش ها اغلب در نیاز به حمایت محیطی، درک والدین و متخصصان، و ارائه فرصت های مناسب برای تمرین و تقویت مهارت های اجتماعی نهفته است. هر دو گروه برای رشد نیازمند محیطی امن، پذیرا و تحریک کننده هستند که نیازهای خاص آن ها را شناسایی و به آن ها پاسخ دهد. تفاوت ها نیز به وضوح نمایان می شوند؛ در حالی که کودکان با عقب ماندگی ذهنی ممکن است نیاز به آموزش مستقیم و مداوم مهارت های پایه اجتماعی داشته باشند، کودکان تیزهوش ممکن است با چالش هایی نظیر یافتن همسالان هم فکر، مدیریت رشد نامتقارن عاطفی و شناختی، یا مواجهه با حساسیت های عاطفی بیشتر روبرو شوند.

این اثر بر اهمیت رویکرد تحولی تأکید می کند، به این معنا که کفایت اجتماعی یک فرآیند پویاست که در طول زمان و در تعامل با محیط شکل می گیرد. نقش محیط، خانواده و مداخلات زودهنگام در این فرآیند حیاتی است. این کتاب به یادآوری مهمی می پردازد که هر کودک، با هر سطح توانایی، فردی منحصربه فرد با نیازها، نقاط قوت و چالش های خاص خود است.

اهمیت این کتاب به عنوان راهنمایی جامع برای والدین و متخصصان، انکارناپذیر است. والدین می توانند از آن برای درک بهتر فرزندانشان و ارائه حمایت های مناسب تر بهره ببرند، و متخصصان نیز می توانند از دانش و چارچوب های ارائه شده برای ارزیابی دقیق تر و طراحی برنامه های مداخله ای مؤثرتر استفاده کنند. این کتاب تنها یک منبع اطلاعاتی نیست، بلکه دعوتی است برای درک عمیق تر، همدلی بیشتر، و گام برداشتن در مسیر حمایت از تمامی کودکان، تا هر یک بتوانند پتانسیل کامل اجتماعی خود را شکوفا سازند.

درباره نویسندگان و مترجم

مارگارت سیمرود و کلیلمن، نویسندگان این اثر، از متخصصان برجسته در زمینه روانشناسی کودکان و تعلیم و تربیت هستند که دانش و تجربه بالینی وسیعی در حوزه کودکان با نیازهای ویژه دارند. دیدگاه های آنان بر اساس پژوهش های معتبر و مشاهدات دقیق بالینی استوار است. سعید رضایی، مترجم کتاب به زبان فارسی، با تخصص خود در این حوزه، به انتقال دقیق و روان مفاهیم پیچیده این اثر به مخاطبان فارسی زبان کمک شایانی کرده است و زمینه را برای بهره مندی جامعه روانشناسی و خانواده های ایرانی از این دانش ارزشمند فراهم آورده است.