آفتاب نیوز :
به نظر من شناسنامه یک عدد است و در فوتبال مدرن جا ندارد. آمادگی جسمانی الان مهمتر است.
مدتی از این جمله امیر قلعه نویی درباره جوانگرایی و بی اهمیت بودن سن و سال در فوتبال مدرن نگذشته بود که در مونیخ و در بازی افتتاحیه یورو 2024، فلوریان ویرتز و جمال موسیالا 21 ساله و کای هاورتز 25 ساله نسخه اسکاتلند را در نیمه اول پیچیدند.
ریال مادرید در حالی قهرمان اروپا و لالیگا شد که بازیکنان تاثیرگذار این تیم در خط میانی و حمله بازیکنان جوان و زیر 25 سال بودند. زوج برزیلی خط حمله آتشین ریال مادرید متشکل از رودریگو و وینیسیوس بود که هر دو 23 سال داشتند. مادریدی ها، آردا گولر و نیکو پاز 19 سال دارند و در خط میانی جود بلینگهام 20 ساله در مرکز زمین جادو می کند. کاماوینگا 21 ساله مانند سرباز گوش به فرمان فرمانده خود کارلو آنچلوتی است و در تمام پست هایی که نیاز باشد بازی و عالی عمل می کند. شوامنی 24 ساله همانند صخره در پست هافبک دفاعی و مدافع وسط محکم بازی می کند و فدریکو والورده 25 ساله عین همیشه موثر، کارآمد و تعیین کننده و در درون خط دروازه آندره لونین 25 ساله ناجی کهکشانی ها در چندین و چند مسابقه بود.
آرسنال که این فصل تنها یک قدم تا قهرمانی و پایان دادن بر سلطه منچسترسیتی فاصله داشت با تیمی جوان و با انگیزه پا به میدان مسابقات می گذاشت. گابریل برزیلی و ویلیام سالیبا فرانسوی زوج خط دفاعی آرسنال در اکثر مسابقات این فص بودند که میانگین سنی آن ها 24.5 سال بود. مارتین اودگارد و دکلان رایس و کای هاورتز هر سه با 25 سال سن عملکردی بی نظیر در خط میانی داشتند و بوکایو ساکا و مارتینلی که یکی از بهترین بازیکنان این فصل انگلیس بودند هر دو متولد سال 2001 هستند و 23 سال سن دارند.
در تیم منچستر سیتی نیز بازیکنان تاثیرگذار زیادی حضور داشتند که از می توان به گواردیول 22 ساله، آلوارز 24 ساله، هالند 23 ساله و فیل فودن 22 ساله اشاره کرد که از ارکان اصلی موفقیت و تاثیر گذاری منچستر سیتی بودند و هالند و فودن این فصل روی هم 46 گل به ثمر رساندند.
از هشت نامزد نهایی برای کسب بهترین بازیکن فصل پریمیر لیگ تنها فن دایک و اولی واتکینز بالای 25 سال سن داشتند و شش نامزد دیگر همگی 25 یا زیر 25 سال سن داشتند: دکلان رایس و مارتین اودگارد 25 سال، الکساندر آیزاک 24 سال، فیل فودن و ارلینگ هالند 23 سال و کول پالمر با 22 سال سن شش نامزد دیگر کسب این عنوان بودند. جود بلینگهام 20 ساله و فلوریان ویرتز 21 ساله هم به ترتیب بهترین بازیکنان لالیگا و بوندسلیگا شدند.
بازیکنان با تجربه ای که در این تیم ها حضور دارند از چندین سال پیش یعنی زمانی که هم سن و سال همین بازیکنان بودند بازی در تیم های بزرگ و حضور فیکس در تورنومنت های بزرگ را تجربه کرده بودند و بازیکنان با تجربه ای که در این تیم ها حضور دارند هنگامی که در آن سنین بودند برای تیم ملی خود در رقابت های بین المللی بازی می کردند و می درخشیدند.
باید به امیر قلعه نویی گفت اگر رونالدو را به عنوان یک استثنا مثال می زند پس چرا چشم هایش را روی بازیکنان جوانی که در تیم های باشگاهی و ملی خوش می درخشند می بندد و آن ها را مثال می زند؟ چرا از رونالدو می گوید، ولی از بلینگام نه؟ چرا اصلا حرفی از دیگر ستاره های جوان فوتبال دنیا نمی زند؟
صحبت های امیر قلعه نویی را بار دیگر مرور کنید؛
در دوره ما همه چیز تحت فشار جنگ بود و مثل الان نیست که علم تغذیه و علم تمرینات به ما کمک می کند تا کریستیانو رونالدو را در این سن و سال داشته باشیم. ما بازیکنانی داریم مانند حاج صفی که در لیگ قدرتی یونان بهترین بازی را دارد. وقتی یک بازیکن 24 ساله، به تیم ملی ژاپن دعوت می شود حداقل 30 بازی ملی تجربه دارد و اگر آریا یوسفی این تجربه را داشت، آن اشتباه بچگانه را انجام نمی داد. باید هم نتیجه گرا باشیم و تهاجمی بازی کنیم و هم نسل سازی کنیم. اوایل بحث استفاده کردن از جوانان بود، الان بحث استفاده کردن از بازیکن مورد نظر دیگران است، اما نمی بینند جای آن یک بازیکن 20 ساله دعوت کردیم.
سرمربی تیم ملی بازیکن جوان تیم را مورد انتقاد قرار می دهد درصورتی که بازیکنان با تجربه تر و بالای سی سال تیم بار ها و بار ها اشتباهات وحشتناکی را در دفاع انجام دادند و حتی از دادن پاس های درست به یکدیگر عاجزند در صورتی که یک سرمربی نباید بازیکن خود را در مقابل رسانه ها مورد انتقاد قرار دهد.
بازیکنان بزرگ جهان از همان جوانی و شروع درخشش به تیم ملی دعوت می شوند و فیکس در بازی های بزرگ جام جهانی و قاره ای بازی می کنند. بازیکنانی نظیر راموس، پیکه، پدرو، خسوس ناواس، فابرگاس، تونی کروس، مولر، اوزیل، شواین اشتایگر، امباپه، پوگبا، پاوارد و خیلی دیگر از ستارگان جهان از سنین پایین در نیمه نهایی ها و فینال های جام جهانی و یورو بازی کردند و عملکرد درخشانی داشتند و این امر نشان دهنده هوش بالای سرمربی، قدرت ریسک پذیری، اعتماد به جوانان و روحیه جنگندگی آن ها است که در مربیان ایرانی این مسایل بصورت انگشت شمار دیده می شود.
بازیکنان کم سن و سالی که حداقل 30 بازی ملی دارند از همان سنین 20، 21 سالگی در تیم ملی خود بازی می کنند و سرمربیان به آن ها اعتقاد دارند. سرمربی تیم ملی خیال می کند جوانگرایی یعنی دعوت کردن بازیکنان 20 ساله و دوختن آن ها به نیمکت تیم و یا فرستادن آن ها به زمین در ده دقیقه پایانی، اما جوانگرایی یعنی بازی دادن و استفاده از پتانسیل جوانان. یعنی نمی شد بجای شجاع خلیل زاده 35 ساله، از امین حزباوی استفاده کرد که در السد قطر عملکردی خوبی داشت و با آن تیم به قهرمانی رسید؟ یا در بازی مقابل هنگ کنگ که اهمیت زیادی نداشت امکانش نبود به جای سردار آزمون و طارمی از الله یار صیادمنش و جواد آقایی پور استفاده شود؟
خطاب به آقای قلعه نویی باید گفت که در فوتبال مدرن دنیا بازیکنان جوان و درجه یک کنار دو الی سه بازیکنان با تجربه به میدان می روند آن هم بازیکنان باتجربه نظیر مودریچ و دیب روین و تونی کروس که در همین بازی اخیر آلمان تنها یک پاس به مقصد نرسیده داشت و بیش از صد پاس سالم را ثبت کرد نه بازیکنانی که بیش از پنج پاس متوالی صحیح و درست در نیمه حریف نمی توانند بدهند. بازیکنان با تجربه یک شبه به تجربه نرسیدند و این تجارب ناشی از اعتماد مربیان با دانش و به روز و بازی کردن در تیم ملی بزرگسالان از ابتدای جوانی است.
منبع : طرفداری
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "نقدی بر صحبت های عجیب قلعه نویی" هستید؟ با کلیک بر روی فرهنگ و هنر، اگر به دنبال مطالب جالب و آموزنده هستید، ممکن است در این موضوع، مطالب مفید دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "نقدی بر صحبت های عجیب قلعه نویی"، کلیک کنید.