هنوز هم رفتن آقای پوراحمد را باور ندارم

آفتاب نیوز :

مهدی باقربیگی درباره دلیل کم کاری اش طی این سال ها می گوید: کم و بیش به من پیشنهاد می شود، اما راستش در این دو ـ سه سال اخیر خودم کار نکردم. از وقتی که کرونا آمد تا وقتی که تمام شود متاسفانه من دایماً بیمار بودم و حدود 10 الی 15 بار به بیماری کرونا مبتلا شدم؛ بنابراین در آن مدت اگر کاری هم پیشنهاد می شد به خاطر خانواده ام بیشتر قبول نمی کردم. ان شاءالله از این به بعد ببینیم خدا چه می خواهد.

او ادامه می دهد: ضمن اینکه ما در شهرستان زندگی می کنیم و در اینجا هم معمولاً کاری ساخته نمی شود و همه کار ها در تهران ساخته می شود. هر کسی هم برای خودش یک گروهی دارد که با گروه خودش کار می کند. من خودم این روز ها در بخش هنر بیشتر مشغول ساخت یکسری مستند خاص هستم. به عنوان مثال اخیراً مستندی برای افراد مستضعف داشتم که حالت خیریه ای داشت وگرنه دیگر کار خاصی ندارم. اصفهان شهر قشنگی است با موقعیت خوب، اما از آن استفاده نمی کنند. 

بازیگر نقش مجید در سریال نوستالژیک قصه های مجید، در ادامه خاطرنشان می کند: همه بازیگران که نباید به شهر تهران بیایند تا کار کنند. تهران در حال انفجار است. به نظرم مدیران باید کمی دیدشان را وسیع تر و این تمرکزگرایی و باندبازی را کمتر کنند.

وی سپس به حضور بازیگران تکراری در عرصه سینما و تلویزیون اشاره می کند و می گوید: مردم هم دیگر خسته شده اند. هر کانالی که می بینیم یکسری افراد خاص هستند که مدام تکرار می شوند. در پلتفرم ها هم همین طور، در سینما هم وضعیت همین است. من از مردم می شنوم که دوست دارند تنوع ایجاد شود. ما این همه افراد با استعداد داریم چرا فقط چندنفر هستند که مدام سر کارند؟! من خودم را نمی گویم، چون واقعا در این مدت دنبال کار نبودم و حس کار نداشتم. تازه پنج شش ماه است که راه افتادم و دوست دارم کار کنم. ممنونم از اینکه حداقل شما به یاد من بودید. آرزو می کنم همه مردم ایران در سلامت و شادی با رزق و روزی وسیع زندگی کنند.

مهدی باقربیگی در پایان با یادی از مرحوم کیومرث پوراحمد و همکاری اش با این کارگردان فقید می گوید: وقتی آقای پوراحمد با تلخی از میان ما رفت من اصلا حال خوبی برای گفتگو و جواب دادن تلفنم نداشتم. تا همین چند وقت پیش هم حالم بد بود و هنوز هم با وجود اینکه یک سال از درگذشتشان گذشته باور نمی کنم. روز های تلخی داشتم. من مرتب با آقای پوراحمد در ارتباط بودم چه ایشان می آمدند به اصفهان چه من به تهران می رفتم. هنوز هم با خانواده شان در ارتباطم. متاسفانه اتفاق آنقدر ناگهانی و شوکه کننده بود که من واقعاً هنوز هم اندوگین هستم. روحشان شاد باشد.