پشت پرده محبوبیت تیلور سوییفت در ایران

آفتاب نیوز :

با این حال اگر از طرفداران تیلور سوییفت سوال کنید که علت علاقه شان به این هنرمند چیست؟ احتمالا پاسخ دهند که، چون می توانند با ترانه های او همزاد پنداری کنند و به راحتی خود را به عنوان راوی ترانه هایش تصور کنند، اما در کنار این ویژگی نمی توان ارتباط عمیق سوییفت با طرفدارانش را نادیده گرفت؛ چراکه او هنرمندی است که اگر یکی از سوپر طرفدارانش در آسیا بیماری لاعلاجی داشته باشد و نیاز به کمک مالی داشته باشد، حمایت خود را دریغ نمی کند و چه بسا که به دیدن آن طرفدار برود. همچنین ارتباط او در فضای مجازی با طرفدارانش غیر قابل انکار است، ارتباطی از جنس لایک کردن پست های طرفدارانش در فضای مجازی گرفته تا اشتراک گذاری آن پست ها.

اما چرا امروز از تیلور سوییفت می نویسیم؟ در هفته های اخیر سونامی اخباری از جدیدترین آلبوم سوییفت به نام «The Tortured Poets Department» در فضای مجازی منتشر شد که از ثبت چندین رکورد جدید به نام این هنرمند می گفت.

در حقیقت سوییفت با انتشار یازدهمین آلبوم استودیویی خود رکورد بیشترین پخش آلبوم، آهنگ و هنرمند را در یک روز در Spotify و سایر پلتفرم های موسیقی به ثبت رساند؛ رکوردی که با بیش از 300 میلیون استریم (پخش آنلاین موسیقی) آلبوم جدید او طی یک روز به ثبت رسیده است.

اما این تنها رکوردی نبود که یازدهمین آلبوم استودیویی سوییفت در کمتر از 24 ساعت پس از انتشار در Spotify شکست. بلکه اولین تک آهنگ آلبوم جدید او به نام «Fortnight» با حضور «پست مالون» رکورد بیشترین پخش شده در یک روز را ثبت کرد.

سوییفت پیش از این هم با انتشار آلبوم «Midnights» در اکتبر 2022 رکورد Spotify را برای پخش شده ترین آلبوم در یک روز و پخش شده ترین هنرمند در یک روز را در اختیار داشت. این آلبوم همچنین در سایر پلتفرم های پخش موسیقی، رکورد بزرگترین آلبوم پاپ تمام دوران را با استریم های روز اول در Apple Music شکست. همچنین این آلبوم در اولین روز انتشار خود به پرمخاطب ترین آلبوم آمازون موزیک تبدیل شد.

اما پس از خواندن این اخبار درباره سوییفت، شاید برای شما هم سوال شود که سوییفت دقیقا چرا تا این حد محبوب است که طی یک روز جدیدترین آلبومش با 30 قطعه موسیقی، بیش از 300 میلیون بار در اسپاتیفای شنیده می شود؟

پیش از پاسخ به این سوال باید گفت که نمی توان با وجود تور پرطرفدار Eras، تسخیر جایگاه های نخست چارت موسیقی بیلبورد آمریکا، ثروت میلیارد دلاری، 12 جایزه گرمی، تاثیر گسترده او بر فرهنگ موسیقی پاپ و موفقیت احیای آلبوم های قبلی اش، شهرت و موفقیت عظیم سوییفت را انکار کرد؛ موفقیتی که تصادفی نیست.

در ادامه، اما نگاهی خواهیم داشت به علت محبوبیت جهانی سوییفت در جهان از نگاه چند کارشناس و منتقد موسیقی آمریکایی.

موسیقی سوییفت

توبی کویینزبرگ که یک کارشناس موسیقی مشهور است، می گوید: «نمی توانیم درباره موفقیت تیلور سوییفت بدون اذعان به توانایی استثنایی او در نوشتن آهنگ هایی که آشنا و در عین حال متمایز، قابل دسترس و معمولی هستند صحبت کنیم. تاکید بر این نکته مهم است که نوشتن آهنگی مانند آهنگ هایی که تیلور می نویسد، فوق العاده دشوار است. حتی یک بار انجامش هم سخت است، حال تصور کنید بخواهید طی یک آلبوم این کار را انجام دهید! اگرچه که سوییفت نزدیک به دو دهه است که در آلبوم های متوالی این کار را انجام می دهد.»

درو نوبیل نیز که یک دانشیار تیوری موسیقی است، می گوید: «تیلور سوییفت در نوشتن موسیقی واقعاً خوب است. این امر غیرقابل انکار است. او می داند که چگونه یک ملودی بسازد. موضوعات آهنگ های او بسیار مرتبط است. من یک مرد 38 ساله هستم و می توانم به آهنگ های او، حتی آهنگ هایی که در 20 سالگی نوشته است، گوش دهم و با آن ها ارتباط برقرار کنم.»

همه کاره بودن او

سوییفت به طرز ماهرانه ای ژانر های مختلفی مانند کانتری، پاپ، آلترناتیو و فولکلور را در زندگی حرفه ای خود تجربه کرده است. نوبیل و کونیگزبرگ می گویند که تسلط بر این توانایی برای تکامل دشوار است، اما او موفق شد و توانست همچنان کاراکتر «تیلور سوییفت» را حفظ کند.

سوییفت که در اصل یک هنرمند ژانر کانتری بود، ابتدا با آلبوم «قرمز» (Red)، فضای کاری خود را به موسیقی پاپ آغشته کرد. او در این آلبوم با مکس مارتین که یکی از تهیه کنندگان مطرح آمریکا است، همکاری کرد.

در حالی که فضای کلی آلبوم «قرمز» پاپ بود، اما در آلبوم از ساز های بانجو استفاده شده بود و سوییفت سبک و سیاق کانتری را در خواندن آهنگ ها حفظ کرد. سوییفت، اما در آلبوم «1989» خود طی اقدامی بی سابقه، به طور کامل ژانر کانتری را کنار گذاشت. در حقیقت او با این کار برای همیشه کانتری را از کار خود حذف کرد و در قالب یک هنرمند جدید در اوج کاری خود ظاهر شد.

البته او به داستان سرایی خود در آثار غیرکانتری که یکی از ویژگی های بارز موسیقی کانتری است، ادامه داد و با همین ترفند توانست آن طرفدارانی که او را به خاطر سبک کانتریش دنبال می کردند، نگه دارد. به هر حال او یک داستان سرای عالی است، چه داستانی تخیلی در مورد کسی که شوهرش را به قتل رسانده باشد و چه داستانی درباره روابط عاطفی خودش.

هنگامی که دو آلبوم «evermore» و «folklore» در سال 2020 منتشر شدند، جهان بار دیگر شاهد تسلط سوییفت در تغییر ژانر، از پاپ به فولک و آلترناتیو بود.

نوبیل درباره این اقدام می گوید: «اگر هنرمندان از ژانر اصلی خود دور شوند، اغلب اوقات طرفداران شورش می کنند، اما سوییفت این ریسک را کرده است و این باورنکردنی است.»

هوش تجاری سوییفت

کونیگزبرگ می گوید: «موفقیت در صنعت موسیقی صرفاً به موسیقی مربوط نمی شود، بلکه در مورد تجارت است و مهارت های تجاری تیلور شگفت انگیز است».

درحقیقت از توانایی او در ساخت ماهرانه برند خود گرفته تا حرکت های استراتژیکش، سوییفت ثابت کرده است که هم یک هنرمند موفق است و هم یک تاجر. به عنوان مثال، تصمیم او برای تولید فیلمی از تور اخیرش (Eras tour) نتایج خارق العاده ای داشت. این فیلم که در ماه اکتبر به سینما ها رفت، «پرفروش ترین فیلم کنسرت» است که در افتتاحیه 92.8 میلیون دلار درآمد داشت.

همچنین بازاریابی رسانه های اجتماعی سوییفت او را در جایگاه بالای هنرمندان موسیقی می نشاند؛ درحقیقت او از ابتدای فعالیت خود ارتباط با طرفدارانش در رسانه های اجتماعی را انجام داد که در آن زمان غیرعادی بود.

حرکت درخشان سوییفت

از اقدام سوییفت برای ضبط مجدد و انتشار مجدد آلبوم های اولیه اش به طور گسترده ای به عنوان یک تصمیم هوشمندانه یاد می شود. این تصمیم ناشی از اختلاف عمومی سوییفت با شرکت ضبط قبلی خود، Big Machine، و مالک آن Scooter Braun است. در سال 2020، براون حقوق اصلی ضبط های تیلور سوییفت را فروخت و در اقدامی تلافی جویانه بی سابقه، سوییفت آلبوم های خود را دوباره ضبط کرد و بدین ترتیب کنترل شخصی بر حقوق اصلی ضبط های جدید به دست آورد.

در حالی که سوییفت خاطرنشان می کند که همه این ها برای برگرداندن حقوق هنرمندان بوده است، اما ثابت شده است که یک تصمیم تجاری درخشان بود. درحقیقت آلبوم های تازه ضبط شده بسیار محبوب بوده و موجب حمایت از تور Eras و افزایش تعهد طرفداران به او شدند.

آینده نگری او

نوبیل می گوید سوییفت درک ذاتی از خواسته های مخاطبانش دارد و این توانایی می تواند توضیح دهد که چرا موفقیت زیادی کسب کرده است. او سه لحظه را دلیل شیدایی امروزی سوییفتی ها می داند:

1989

زمانی که آلبوم «1989» در سال 2014 منتشر شد، موسیقی الکترونیک (EDM) چارت 40 موسیقی برتر را تسخیر کرده بود. آهنگ های زد و کالوین هریس با آهنگ های پردازش شده توسط کامپیوتر و صدای ترکیب شده در صدر جدول قرار داشتند. با توجه به محبوبیت فزاینده EDM، نوبیل می گوید که دوستداران موسیقی میل به چیزی داشتند که علاقه آن ها به موسیقی پاپ «dance-y» را برآورده می کرد و در عین حال بیانی معتبر از شخصیت یک هنرمند بود. او استدلال می کند که این اتفاق در آلبوم «1989» سوییفت رخ داد.

شیوع کرونا در سال 2020

نوبیل می گوید در طول قرنطینه همه گیر سال 2020، سوییفت با انتشار غافلگیرکننده دو آلبوم folklore و evermore در ژانر indie folk حال و هوای طرفدارانش را مجذوب خود کرد. سوییفت با انحراف آشکار از موسیقی پاپ به دنبال همکارانی با تجربه در ژانر های جدید برای کار روی آلبوم ها شد؛ تصمیم هنری دیگری که آن هم یک تصمیم تجاری موفق بود.

کونیگزبرگ می گوید: «این اقدام دقیقاً همان چیزی بود که فرهنگ در آن زمان به آن نیاز داشت؛ یک آلبوم متفکر و تامل برانگیز که منعکس کننده حس غالب انزوای اجتماعی است.»

فولکلور در سال 2020 به پرفروش ترین آلبوم ایالات متحده تبدیل شد و همانطور که نوبیل توضیح می دهد، این موفقیت تصادفی نبود.

او ادامه می دهد: «طرفداران با این آهنگ ها دوباره بیرون از خانه بودند و زیبایی طبیعت را کاوش می کردند؛ آهنگ هایی که صدایی روستایی داشتند و درباره رودخانه ها و درختان صحبت می کردند. او همیشه توانسته از چیزی که همه ما آرزوی آن را داریم استفاده کند.»

تور era

نوبیل می گوید دو نیروی فرهنگی را می توان به عنوان مدرکی برای موفقیت تور Eras بررسی کرد؛ یک اینکه در دنیای پس از همه گیری، مردم برای تجربه کنسرت زنده گرسنه بودند و دوم اینکه ما به عنوان یک جامعه، در میان انزوای فزاینده خود به دلیل کار از راه دور، رسانه های اجتماعی و سکولاریزاسیون رو به رشد، درصدد تجربه های جمعی هستیم. شرکت در یک کنسرت با ده ها هزار نفر دیگر که آن ها نیز با آهنگ های تیلور سوییفت بزرگ شده اند، بسیار عمیق تر از قدردانی از موسیقی اوست، بلکه می گوید «شما بخشی از یک جنبش هستید».

آیا می توان از موفقیت سوییفت تقلید کرد؟

خیر.

نوبیل معتقد است که سوییفت هر حرکتی را برای مواجهه با یک لحظه خاص طراحی کرده است و اگر آن ها در زمان های دیگری انجام می داد، احتمالاً از موفقیت یکسانی برخوردار نمی شد. به عنوان مثال، اگر فولکلور در سال 2019 منتشر می شد، تاثیر مشابهی نداشت. این گونه نیست که او از دیگران برتر باشد؛ بلکه در کتگوری قرار دارد که افراد کمی شامل آن می شوند، توانایی عالی او در نوشتن موسیقی که با این لحظات فرهنگی ترکیب شده اند، ترکیب نادری است.

بیانسه از هنرمندانی است که به چنین موفقیتی نزدیک شده است، اما نژاد تاثیر زیادی در جهانی نشدن هنر او در این وسعت دارد، اگرچه که برای یک سفیدپوست چنین چیزی مطرح نیست.

وقتی تیلور سوییفت در مورد پایان رابطه عاطفی خود صحبت می کند، تصور این است که او به طور کلی درباره این مسیله صحبت می کند. ولی وقتی بیانسه درباره خیانت شوهرش به او و نحوه کنار آمدن با آن صحبت می کند، به روایت او به چشم روایتی از روابط سیاهپوستان نگاه می شود. دلیل اینکه می توانیم تیلور سوییفت را نماینده همه ببینیم این است که او بلوند و سفیدپوست است و نژاد برایش مطرح نیست؛ در صورتی که بیانسه سیاه پوست است و نژاد دارد.

البته در نهایت فراموش نکنیم که تا حدی هم علاقه بالای طرفداران به سوییفت به شیدایی می مانند و نمی توان به هیچ وجه او را بزرگ ترین هنرمند عصر حال حاضر خواند، چرا که در این صورت باید با بزرگانی مانند پینک فلوید یا بیتلز مقایسه شود که اصلا موجه نیست.

آنچه جای بحث ندارد این است که ژانر پاپ در دوران تیلور سوییفت است، داستانی عاشقانه از موفقیت های برتر و موفقیت افسون کننده که بر درخشش او به عنوان یک تاجر تاکید می کند و به طور استراتژیک صنعت موسیقی را با هنرمندی و زیرکی هدایت می کند.