یادی از درگذشتگان عرصه تجسمی در سالی که گذشتند

به گزارش خبرگزاری گیل 25، در سال گذشته تعدادی از هنرمندان عرصه مختلف دارفانی را وداع گفتند. هنرهای تجسمی که شامل رشته‌های متعدد است از این قاعده مستثنی نیست. در ادامه به مناسبت فرا رسیدن بهار و سال جدید، ایلنا از درگذشتگان عرصه تجسمی طی گزارشی یاد می‌کند.

محمدهادی جمالی 

معمار، طراح و نقاش آبستره و اکسپرسیون

به گزارش ایلنا، محمدهادی جمالی هنرمند پیشکسوت نقاش و یکی از اعضای موسسه هنرمندان پیشکسوت یکی از هنرمندانی است که در بهار سال گذشته چهره در نقاب خاک کشید. او که دارای مدرک درجه یک هنری بود، شامگاه ۱۵ خرداد سال ۱۴۰۳ بر اثر بیماری درگذشت. 

او در زمان مرگ هفتاد و چهار سال سن داشت و در بیمارستان جان سپرد. 

هادی جمالی در اردیبهشت سال ۱۳۲۹ در شیراز متولد شد. او فارغ‌التحصیل معماری داخلی از دانشگاه هنر و کارشناسی‌ارشد طراحی‌صنعتی از دانشکده هنر معماری دانشگاه آزاداسلامی بود. 

این هنرمند علاوه بر تحصیل در رشته‌های معماری و طراحی صنعی، به نقاشی نیز پرداخت که در این عرصه هم موفق بود. 

جمالی که در سبک اکسپرسیونیسم کار می‌کرد، معتقد بود این سبک، نوعی از آبستره است که نسبت به سبک‌های دیگر، تأثیر شدیدتری بر مخاطب دارد. او وجود خشونت را در این روند موثر می‌دانست و معتقد بود آبستره مقوله‌ای رمانتیک نیست و به نوعی جدی‌تر است. 

وی همچنین سابقه تدریس دانشگاهی داشت و عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی بود. او که همواره پر تلاش بوده، همچنین عضو افتخاری انجمن هنرمندان نقاش ایران و عضو چندین گروه هنری بوده است. 

محمدهادی جمالی تاکنون آثارش را در نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی بسیاری، در داخل و خارج از کشور به نمایش گذاشته‌است. 

او کتابی نیز با عنوان «اسکیس و راندو با ماژیک و روان‌نویس» چاپ کرده که حاصل ۲۶ سال تجربه تدریس اوست. 

فرهاد مشیری

نقاش نوگرا و یکی از پانصد هنرمند برتر جهان در سال ۲۰۱۲

فرهاد مشیری نیز یکی از نقاشان مهم معاصر ست که در بیست و هفتم تیرماه سال ۱۴۰۳ به دلیل سکته قلبی درگذشت. او زاده سال ۱۳۴۲ شیراز، در زمان مرگ ۶۱ سال سن داشته است.

 مشیری را نقاشی نوگرا می‌دانند. او را به عنوان اولین هنرمند اهل خاورمیانه‌ای می‌شناسند، که اثرش در حراج جهانی به قیمتی بیش از یک میلیون دلار به فروش رسیده است. او پس از مرگ همسرش از ایران کوچ می‌کند و به انگلیس می‌رود تا زمان مرگ همانجا می‌ماند. 

نام مشیری در فهرست ۵۰۰ هنرمند برتر جهان در سال ۲۰۱۲ قرار گرفته است. این هنرمند را در ایران اغلب با نقاشی‌های کوزه‌اش می‌شناسند. 

او در سال ۱۳۸۷ با الهام از خم‌ها و کوزه‌های سفالی شیراز، دست به خلق مجموعه آثاری زد که بعدها به نقاشی‌های کوزه معروف شدند. ویژگی بارز فرهاد مشیری در خلق آثاری چشمگیر و جذاب با گرایش به هنر پاپ است اما در کنار خلق این نوع آثار که با تأکید بر ترویج «مفهوم دوگانگی» در عرصه هنر معاصر پدید می‌آیند. 

 مشیری از سال ۲۰۰۶ در حراج‌های خاورمیانه حضور یافت و توجهات زیادی را به خود و آثارش جلب کرد. در نهایت اینکه یکی از آثارش در حراج دو سال بعد بیش از یک میلیون دلار فروخته شد. آثار مشیری همچنین در حراج‌های داخلی مورد توجه بود. در بیستمین حراج تهران که ۱۵ تیر برگزار شد، اثر «شماره‌های سیاه روی سفید» فرهاد مشیری ۱۱ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان چکش خورد. 

مصطفی غیاث

معرق‌کارِ سنگ‌تراش

مصطفی غیاث یکی از هنرمندان پیشکستی بود که در زمینه معرق سنگ کار می‌کرد. او که در موسسه هنرمندان پیشکسوت نیز عوضور بود در روز ششم مردادماه سال ۱۴۰۳ چهره در نقاب خاک کشید. 

او در زمان فوت هشتاد و پنج سال سن داشت. او پدر شهید بوده و فرزندش در جنگ تحمیلی ایران و عراق به شهادت رسیده است. 

زنده‌یاد مصطفی غیاث سال ۱۳۱۸ در اصفهان به دنیا آمد. او مدرک درجه ۱ هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی داشت و از سال ۱۳۹۴ به عضویت مؤسسه هنرمندان پیشکسوت درآمده بود. 

مسجد قائم چیذر نخستین مسجد تهران است که کتیبه‌های آن در سال ۱۳۷۵ به دست مصطفی غیاث با هنر معرق سنگ تزئین شد. نقوش معرق برجسته سنگ مهدیه تهران و حسینیه‌های مشهد از دیگر آثار اوست. 

از ماندگارترین آثار این هنرمند می‌توان به معرق سنگ گنبد مسجد طباطبایی در حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها) که با نقوش الله و پنج تن طراحی شده است، اشاره کرد. این گنبد بسیار منحصر به فرد است، چراکه در هیچ جای دنیا گنبدی یافت نمی‌شود که هم سنگی و هم منقش به معرق باشد. 

هاشم بدری

رزمنده جانباز و فرمانده تانک‌های چیفتن و مبدع تکنیک «بدریسم» 

هاشم بدری هنرمند نقاش و صاحب تکنیک «بدریسم» صبح روز نهم مردادماه سال گذشته در منزل خود دار فانی را وداع گفت. 

زنده‌یاد بدری از جانبازان دوران دفاع مقدس بود که تکنیک کاردک بدریسم را در سال ۱۹۹۵ میلادی در فرانسه به ثبت رساند. 

وی عضو انجمن آزاد نقاشان فرانسه بوده و ابتکار آموزش نقاشی به نابینایان در ایران از جمله تلاش‌هایش در عرصه هنر نقاشی بوده است. 

این هنرمند در زمان حیات به برپایی ۶۰ نمایشگاه نقاشی در ایران، فرانسه و دیگر کشورهای جهان پرداخت. کسب جوایز ملی و بین‌المللی بخشی از کارنامه هنری این جانباز هنرمند است. 

بدری دوران نوجوانی و جوانی خود را به همراه خانواده در شهرستان ماهشهر سپری کرد. وی پس از اتمام تحصیلات و اخذ مدرک دیپلم وارد هوانیروز و پس از گذشت ۶ ماه به نیروی زمینی ارتش منتقل می‌شود. او در سال ۱۳۴۵ از منطقه اصفهان به لشکر ۹۲ زرهی خوزستان منتقل شده و چون شناگر بود و کارت نجات غریق داشت، مربی باشگاه افسران شد. 

او همچنین، دوره فرماندهی تانک «چیفتن» را با موفقیت پشت سر گذاشته بود و در آغاز جنگ به عنوان فرمانده تانک‌های چیفتن در مناطق مرزی حضور داشته باشد. روحش شاد و یادش گرامی باد. 

محسن صادقیان

هنرمندی که مرز بین نقاشی و تصویرگری را در نوردیده بود

محسن صادقیان نقاش نیز روز یکشنبه بیست و هشت مردادماه سال ۱۴۰۳ جان به خالق تسلیم کرد و دور روز بعد؛ یعنی سه شنبه ۳۰ مردادماه، از مقابل خانه هنرمندان ایران تشییع و به خانه ابدی رفت. 

او که عضو انجمن هنرمندان نقاش بود و زاده سال ۱۳۴۸ بود و در شهر یزد متولد شده بود. او کارشناس ارشد نقاشی بود و در دوران حیات، علاوه بر نقاشی و تصویرگری، آثار حجمی مفهومی قابل توجهی ساخت. به گفته هنرمندان هم‌نسلش و کارشناسان معاصر او با آثارش مرز میان نقاشی و حجم را درنوردیده بود. 

محمود حق‌وردی‌لو

هنرمند جوان و پرتلاش عرصه نقاشی

محمود حق‌وردی‌لو هنرمند طراح و نقاش جوان کشورمان شنبه ۲۷ مرداد سال گذشته در هشتگرد چشم از جهان فرو بست. 

این هنرمند متولد ۱۳۶۳ در کرج بود و از دانشگاه علم و فرهنگ مدرک کارشناسی نقاشی دریافت کرده بود. او همچنین عضو پیوسته انجمن نقاشان ایران نیز بوده است. 

انزوای انسان معاصر در مواجهه هر روزه با فاجعه و زیستن در وضعیتی آخر الزمانی، مضامین اغلب آثار وی بود. او به ویژه در طراحی نگاهی به روایات و تاریخ هنر داشت و با ایجاد فضایی دراماتیک ارجاعات نمادینی را در آثار خود می‌گنجاند. طراحی‌های حق‌وردی‌لو مرز میان واقعیت، رؤیا و کابوس را عیان می‌کنند، هر چند که سبک و سیاق آثار وی واقع گرایانه به نظر می‌رسد اما نشانه‌های نمادین و تاریخی کارش بیننده را به تأمل در روایت پنهان هنرمند وا می‌دارد. 

به گفته برادرش امیر، این هنرمند به مدت چهار سال درگیر تومور مغزی بوده که در سال نود و نه مورد عمل جراحی قرار می‌گیرد و حالش بهبود می‌یابد. اما طولی نمی‌کشد که او بعد از دو سال مجددا درگیر تومور دیگری در بخش مخچه‌اش می‌شود. هرچه می‌گذرد حال او وخیم‌تر می‌شود تا جایی که ریه‌ها و مثانه‌اش نیز درگیر می‌شوند و جانش را می‌گیرند. 

پیکر او روز یکشنبه ۲۸ مرداد، در آرامگاه روستای ینگی امام هشتگرد به خاک سپرده شد. 

نمایش‌های انفرادی او در گالری ارشاد در کرج (۱۳۸۵.۱۳۸۴، ۱۳۸۲) برگزار شده است. آثار حق‌وردی‌لو در نمایش‌های جمعی نیز حضور داشته است از جمله در گالری محسن (۱۳۹۸)، طراحان آزاد (۱۳۸۹)، گالری هما (۱۳۸۹)، دی (۱۳۸۸). همچنین آثار این هنرمند در نمایش‌گروهی برگزیدگان نسل نو در گالری هما و رقابت‌های هنرمندان جوان در لندن نیز شرکت داشته است. 

سیراک ملکنیان

بنیان‌گذار هنر مدرن در ایران

سیراک ملکنیان را یکی از پیشگامان هنر نوگرای ایران می‌دانند. این هنرمند روز شنبه بیست و هفتم مردادماه، برابر با ۱۷ اگوست ۲۰۲۴ در کانادا به دیار باقی شتافت. 

ملکنیان متولد سال ۱۳۰۹، در کردان و نزدیک تهران زاده شد. از هنرمندان ارمنی ایرانی تباری بود که همراه بسیاری از نقاشان و مجسمه سازان ارمنی نوگرا، موجب رونق بینال‌های پنج‌گانه تهران شدند. همچنین، او و مارکو گریگوریان، از بنیانگذاران «گروه آزاد نقاشان و مجسمه‌سازان» بودند. 

او به‌عنوان یکی از بنیان‌گذاران هنر مدرن ایران به دلیل سبک متمایز و خلاقیت قابل توجه‌اش، قطعاتی ساخت که مخاطبان را در سراسر جهان به هیجان آورد. 

این هنرمند پیشکسوت طی دوران فعالیتش، آثارش را در گالری‌ها و موزه‌های برجسته به نمایش گذاشت. 

حبیب‌الله آیت‌الّلهی

هنرمندی که در خانواده‌ای روحانی و مذهبی رشد یافت

حبیب‌الله آیت‌الّلهی، نقاش، طراح و معمار ایرانی و پژوهشگر تجسمی نیز در روز ۱۷ مهرماه در خارج از ایران چهره در نقاب خاک کشید. 

حبیب‌الله آیت‌اللهی متولد ۱۶ اسفند ۱۳۱۳ در شیراز بود. پدرش، آیت‌الله حاج شیخ محمدجواد آیت‌اللهی، فرزند آیت‌الله حاج میرزا عبدالباقی آیت‌اللهی است و مادرش نیز از خانواده روحانیت و دختر آیت‌الله حاج عبدالحسین لاری است. از پنج‌سالگی به مکتب رفت. تحصیلات ابتدایی را در دبستان پهلوی شیراز و دوره متوسطه را در دبیرستان‌های حیات و حاج قوام سپری کرد. از کودکی به ادبیات و نقاشی علاقه‌مند بود، از این رو جهت ادامه تحصیل وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد. 

او در سال ۱۳۳۸ با کسب رتبه ممتاز، مشمول قانون اعزام دانشجویان به خارج از کشور شد. سپس به مدرسه عالی هنرهای زیبای پاریس راه پیدا کرد و در آنجا شیوه‌های نوین نقاشی و نقاشی دیواری را فرا گرفت. در این مدرسه، رشته‌های آذین‌گری، معماری داخلی، نقاشی دیواری جدید، پیکره‌سازی و طراحی صنعتی را ادامه داد. 

در سال ۱۳۴۹ دکترای تاریخ هنر تحلیلی و تطبیقی را از دانشگاه سوربن دریافت کرد. سپس به میهن بازگشت و در سمت استادیار در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تدریس هنرهای تجسمی پرداخت. حبیب‌الله آیت‌اللهی در سال ۱۳۵۱ رشته معماری داخلی را در مدرسه عالی ساختمان تأسیس کرد و چند سال بعد، یعنی در ۱۳۵۴ بار دیگر عازم فرانسه شد. از دستاوردهای سفر دوباره او، دوره کارشناسی‌ارشد زیبایی‌شناسی و دانش‌هنر و همچنین دوره دکترای هنرهای تجسمی علمی و عملی با امتیازات عالی است. آیت‌اللهی، همزمان در رشته شهرسازی نیز تحصیل کرد و به درجه‌ای معادل دکترا دست یافت. 

در سال ۱۳۵۶ به مدت شش ماه در دانشگاه سوربن به تدریس هنرهای اسلامی پرداخت. پس از انقلاب، به کشور بازگشت و فعالیت‌های هنری خود را با پذیرفتن مسئولیت‌های خطیری نظیر سرپرستی گروه برنامه‌ریزی هنر، مدیریت گروه ترجمه و تالیف کتاب‌های هنری و همچنین ریاست دانشکده هنرهای زیبا ادامه داد. 

وی همچنین عضو پیوسته فرهنگستان‌هنر بود. روحش شاد. 

مصطفی اسداللهی

رفیق و یار دیرینه مرتضی ممیز/ژنرال گرافیک ایران

مصطفی اسداللهی گرافیست و نقاش نیز پس از تحمل یک دوره بیماری، اواسط مهرماه سال ۱۴۰۳ درگذشت. 

او را یار دیرینه زنده‌یاد مرتضی ممیز می‌دانند. 

خبر درگذشت اسداللهی را اولین‌بار ابراهیم حقیقی هنرمند طراح گرافیک با انتشار عکسی قدیمی از خود و دوستانش منتشر کرد. مرتضی ممیز، مسعود سپهر و مصطفی اسداللهی که همگی درگذشته‌اند، افراد حاضر در این عکس بودند. 

 مصطفی اسداللهی متولد ۲۳ اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۲۹ و اهل تهران بود و از از جمله مؤسسان انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران به حساب می‌آید. وی سال ۱۳۴۷ در هنرستان هنرهای زیبا تحصیل در هنر را آغاز و سپس وارد دانشگاه تهران شد. سپس مدتی برای تحصیل به سوربن رفت. اسداللهی از سال ۱۳۶۶ تدریس در دانشکده هنرهای زیبا را آغاز کرد. 

وی را یکی از ژنرال‌های گرافیک ایران می‌دانند و آثار او انسان را یاد گرافیک خالص می‌اندازد. در آثار او ردپای یک نگاه تیزبین و مسئولانه و علاقه وافر به ساده کردن عناصر دیده می‌شود. در کارهایش به ویژه در طراحی نشانه لحن بصری استاندارد قدرتمند و بدون لکنت نمایان است و ناخودآگاه مخاطب خود را وادار به احترام می‌کند. 

محمدحسین عطارچیان

خطاط شکسته‌نویس

محمدحسین عطارچیان هنرمند پیشکسوت و عرصه خوشنویسی و شکسته یکی از هنرمندان خطاطی است که روز سه‌شنبه پانزدهم آبان‌ماه در سن هشتاد و یک سالگی درگذشت. 

او به بیماری مبتلا بود و پیش‌تر در بیمارستان ابن‌سینای تهران بستری شده بود. او پس از چند عمل جراحی از بیمارستان مرخص می‌شود. در ادامه پس از رسیدن به بهبودی نسبی به دلیل عفونت ریه مجددا به بیمارستان منتقل می‌شود و در بخش مراقب‌های ویژه بستری می‌شود. وی در نهایت به صبح روز سه‌شنبه پانزده آبان‌ماه دارفانی را وداع می‌گوید. 

محمدحسین عطارچیان که عضو موسسه هنرمندان پیشکسوت نیز بوده، سال ۱۳۲۲ در تبریز زاده شد. او پس از سال‌ها فعالیت در عرصه خوشنویسی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مدرک درجه یک هنری دریافت کرده بود. 

افشین پیرهاشمی

هنرمند خوشنام با آثار گران‌قیمت در حراج‌های جهانی

افشین پیرهاشمی را به عنوان یکی از نقاشان نوگرای معاصر می‌شناسند. او هفدهم آذرماه به سن پنجاه سالگی در تهران درگذشت. 

پیرهاشمی زاده شهر ارومیه به سال ۱۳۵۳ و عضو انجمن هنرمندان نقاش ایران، در کنار فرهاد مشیری از هنرمندانی بود که در حراج‌های بین‌المللی هنر خوش درخشید. 

او در یازدهمین دوره حراج کریستیز با فروش ۱۶۰ هزار دلاری نقاشی ورود به نیویورک عنوان گرانترین هنرمند زیر ۴۰ سال خاورمیانه و شمال آفریقا را به خود اختصاص داده بود. وی که با درخشش در ششمین دوسالانه نقاشی تهران در اتمسفر نقاشی ایران مطرح شد با افتتاح گالری فاطیما در آغاز دهه ۸۰ خورشیدی نقش مهمی در حمایت از هنرمندان جوان و هم نسل خود داشت. 

افشین پیرهاشمی همچنین، برنده جایزه دومین دوسالانه بین‌المللی پکن و برنده جایزه پنجمین و ششمین دوسالانه نقاشی تهران است. وی همچنین با گالری سوریه‌ای در دبی همکاری داشته است. 

درباره جزییات سبک و سیاق این هنرمند در ادوار مختلف کاری باید گفت او دو ویژگی را در خود حفظ کرده بود؛ یکی سفیدی گسترده در بوم‌های بزرگ و دیگری سوژه محوری زن. در این میان رنگ سیاه با تونالیته‌های مختلف خاکستری بر بستر بوم، جان‌مایه فیگورهای ژورنالیستی، اغواگری زنانی را شکل می‌دهد که گاه با نگاهی پرسشگر به مخاطب نگاه می‌کنند و گاه فارغ از هر نوع دغدغه‌ای در دنیای خود فرو می‌روند. نبود تنوع رنگی در کنارعدم فضاسازی، سبب می‌شود پرسوناژهای نقاشی که غالباً در ابعاد طبیعی مجسم شده‌اند، در حالتی گنگ و خلسه‌وار ترسیم شوند. 

ولی‌الله بیرامی

نقاشی که در سکوت خبری درگذشت

ولی‌الله بیرامی نقاش معاصر یکی دیگر از چندین نقاشی است که در سال ۱۴۰۳ درگذشته است. 

این هنرمند در سکوت خبری دارفانی را وداع گفت و در نهایت روز جمعه بیست و هشتم دی‌ماه در قطعه هشتاد و یک بهشت زهرا (سلام الله علیها) در خانه ابدی آرام گرفت. 

ولی‌الله بیرامی متولد سال ۱۳۴۶و عضو انجمن هنرمندان نقاش ایران بود. 

صادق بریرانی

کهنسال‌ترین هنرمند درگذشته در سال

صادق بریرانی هنرمند طراح گرافیک و نقاش پیشکسوت یکی از آخرین درگذشتگان سال گذشته است که در ۱۰۱ سالگی چهره در نقاب خاک کشید. 

این هنرمند نیز در سکوت خبری فوت کرد و خبر درگذشتش را بهرام کلهرنیا (دبیر جشنواره تجسمی فجر) در میانه برگزاری نشست این رویداد، اعلام کرد. 

بریرانی گرافیست بود و هفتم اردیبهشت ماه سال ۱۳۰۲ زاده شده بود. وی از پیشکسوتان هنر گرافیک ایران است که در کنار ارائه آثار گرافیکی به نقاشی نیز می‌پرداخت. بریرانی بین سال‌های ۱۳۴۳ تا ۱۳۵۷ در زمانی که رئیس اداره گرافیک وزارت فرهنگ و هنر بود، حدود ۵۰ تمبر یادبود طراحی کرد که زینت بخش کلکسیون تمبر دوست‌داران تمبر کشور بود. تمبر بیست و پنجمین سالگرد یونیسف که یکی از نقاشی‌های اوست که در سال ۱۳۵۰ شمسی منتشر شده، تنها تمبری است که اسم طراح آن روی تمبر قید شده است. 

 ولی‌الله بیرامی جمعه ۲۸ دی‌ماه به خاک سپرده شد و مراسم یادبود این هنرمند نیز روز دوشنبه اول بهمن برگزار شد. 

پرویز ایزدپناه

هنرمندی که نقاشی آبرنگ اعتبار داد

پرویز ایزدپناه نقاش پیکشسوت یکی از آخرین درگذشتگان سال گذشته است. او روز بیست و هفتم بهمن‌ماه در سن هشتاد و پنج سالگی به دلیل کهولت سن، دارفانی را وداع گفت و در نهایت پیکرش در زادگاهش سلماس به خاک سپرده شد. 

پرویز ایزدپناه ۲۲ اسفندماه سال ۱۳۱۸ در شهر سلماس متولد شد. کودکی و نوجوانی را در تبریز با اشتیاقی بی‌وصف به موسیقی و نقاشی گذرانید و پس از اخذ دیپلم از هنرستان میرک تبریز از اواخر دهه سی به تهران آمده و لیسانس نقاشی را از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و فوق لیسانس انیمیشن از دانشگاه فارابی تهران دریافت کرد. وی از جمله استادان دانشکده هنر دانشگاه تهران و از پیشگامان و یکی از نام آورترین آبرنگ سازان تاریخ ایران است. 

مواجه او با آبرنگ فصل جدیدی در زندگی وی به شمار می‌آید که سبب شد وجه دیگری از هنر نقاشی را خلق کند. پس از بازگشت از اروپا به ایران به خلق آثار ماندگاری از ادوار تاریخی ایران به ویژه دوره قاجار با تکنیک آبرنگ اهتمام می‌ورزد که اکنون گنجینه‌ای بی‌بدیل برای هنر ایران محسوب می‌شود. 

پرویز ایزدپناه با نشان درجه یک هنری کشور، در دهه شصت عضو شورای ارزشیابی هنرمندان ایران بود و در نمایشگاه‌ها و همایش‌های فراوانی به عنوان هئیت داوری و انتخاب حضور فعال داشت و پس از بازنشستگی و از دهه هفتاد، در خلوت خود با رویی گشاده پذیرای دلباخته‌گان و هنرمندان بوده است. شخصیت مهربان، آرام و باوقار، از ایشان چهره‌ای منحصر به فرد، مصمم و امیدوار در خاطر شاگردانش ساخته است. استادی که همواره می‌گفت: من اگر صدبار دیگر متولد شوم باز به همین راه خواهم رفت. 

آروین

جوان‌ترین هنرمند درگذشته سال ۱۴۰۳

داود احمدی مونس با نام هنری «آروین» را باید یکی از آخرین درگذشتگان سال ۱۴۰۳ دانست. 

او کاریکاتوریست بود و در سن چهل و یک سالگی به دلیل نارسایی حاد کبد در بیمارستان شریعتی تهران، دارفانی را وداع گفت. 

هنرمند جوانی که از عنوان هنری «آروین» در فعالیت حرفه‌ای کاریکاتور و کارتون استفاده می‌کرد، به دلیل نارسایی حاد کبدی درگذشت. 

آروین کاریکاتوریست، کارتونیست مطبوعاتی و طراح ایرانی متولد ۱۳۶۲ تهران بود. وی از سیزده سالگی طراحی کارتون را به صورت آماتور شروع کرد. یک‌سال بعد با خانه روزنامه‌نگاران جوان و هفته‌نامه «طنزپارسی» شروع به کار کرد. پس از آن در روزنامه «زن» به‌عنوان کارتونیست ادیتوریال خود را مطرح کرد. علاوه بر طراحی کارتون، او به طراحی گرافیک مطبوعاتی و تبلیغاتی نیز می‌پرداخت. همچنین تصویرسازی برای کودکان را تجربه کرد و تاکنون صدها کارتون و تصویرسازی از او در مطبوعات به چاپ رسیده است. در هفدهمین جشنواره هنرهای تجسمی از زنده‌یاد داود احمدی‌مونس به نیکی یاد شد. یادش گرامی باد.

۲۴۴۵۷