نگاه دولت به جریان شتاب دهنده های حوزه تولید محتوا باید متفاوت باشد

فناوری و دولت آینده (5)؛

رییس هییت مدیره یکی از شتاب دهنده های عضو پارک فناوری پردیس به ضرورت تفاوت نگاه دولت یا ارگان های دولتی در حوزه مسایل علمی به جریان شتاب دهنده های حوزه تولید محتوا تاکید کرد.

اسدالله دیانتی، رییس هییت مدیره یک شتاب دهنده در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری گیل 25 گفت: این شتاب دهنده در حوزه تجاری سازی محتوا فعالیت دارد. از سال 1392 فعالیت این مجموعه آغاز و از سال 1397 نیز تبدیل به شتاب دهنده شده است.

وی گفت: طی یک دهه از فعالیت این مجموعه توانسته ایم حدود 10 هزار دقیقه تولید محتوا در حوزه های مختلف داشته باشیم. عمده کارمان نیز پیرامون تولید انیمیشن است؛ تاکنون بیش از 400 عنوان انیمیشن در حوزه های فرهنگی، مذهبی و سیاسی نیز مصاحبه و مستند تولید کرده ایم.

دیانتی عنوان کرد: تیم هایی که می توانستند ایده پردازی کنند را نیز به روش های استارت آپ استودیو پرورش داده ایم. تاکنون پروژه های مختلفی نیز برای سازمان صدا و سیما، سپاه و مراکزی که در تولید محتوای فرهنگی فضای مجازی یا تلویزیون فعالیت دارند، اجرا کرده ایم.

وی افزود: مخاطبان حوزه محتوای این مجموعه نیز متنوع است و گروه سنی خردسال تا بزرگسال را شامل می شود؛ به عنوان مثال سرالس سلام بر ابراهیم که زندگی نامه شهید ابراهیم هادی را به نمایش گذاشته است و یکی از موفق ترین طرح های این مجموعه محسوب می شود، مخاطب عام دارد؛ سریالی که از شبکه سوم سیما پخش شد.

عضو هییت مدیره این شتابدهنده عنوان کرد: در حوزه فعالیت خارج از ایران نیز موفق به تولید یک سری محتوا شده ایم و توانسته ایم محصول مان را به مشتریان خارجی بفروشانیم.

وی ساخت انیمیشن را پولساز، اما پر هزینه عنوان کرد و گفت: انیمیشن حرفه ای پولساز در تمام دنیاست، اما در ایران به آن معنای واقعی درآمدزایی ندارد، زیرا انیمیشن سفارشی ساخته می شود و عمدتا یک مجموعه دولتی از آن حمایت می کند. یکی از بزرگترین حامیان ما سازمان صدا و سیما و مرکز صباست. آنها محصولات تولیدی ما را مشاهده کرده و پس از اینکه مورد پسندشان قرار گرفت از طریق تیم هایشان ایده هایشان را پیشنهاد می دهند.

دیانتی ادامه داد: این ایده ها آماده و پرورش داده شده و پس از مذاکره با مرکز صبا تبدیل به پروژه می شوند. به عنوان مثال حجم پروژه سلام بر ابراهیم بزرگ و حجیم است. پروژه ای که داخل آن از دستاورد های علمی و فناوری استفاده شده و تقریبا تا 7 سال آینده نیز ادامه دارد. اخیرا نیز به بحث هوش مصنوعی ورود پیدا کرده ایم. قطعا این پروژه ها اگر وارد بازار تجارت و بازار خارجی شوند، بسیار هم پولساز خواهند بود.

سرمایه گذاری برای شتابدهنده های حوزه انیمیشن ناملموس و زمان بر است

وی به مشکلات شتابدهنده های حوزه انیمیشن اشاره کرد و در این خصوص گفت: در حال حاضر همه شتاب دهنده ها در ترجمه عنوان برابری دارند. همگی آن ها به سوی توسعه ایده حرکت می کنند. ایده ای که اغلب از درون شتاب دهنده ها، استارت آپ ها یا تیم خارج از مجموعه شکل می گیرد.

عضو هییت مدیره این شتابدهنده اضافه کرد: سپس ایده پرورش یافته و تجاری سازی می شود. این معنا را می توان برای کل شتاب دهنده ها متصور شد اما باید تفاوت هایی نیز در روش کار آن ها قایل شد. حوزه کاری ما تولید محتواست، روش کار مان نیز نسبت به شتابدهنده های دیگر مقدار ناملموس و متفاوت تر است.

وی بیان کرد: شتاب دهنده ای که در حوزه صنعت کار می کند، استارت آپی که آنجا شکل می گیرد، ایده ای که اتفاق می فتد و تمام مسیری که آن استارت آپ پیش می رود تا به محصول اولیه برسد کاملا برای شتاب دهنده، سرمایه گذاران دولتی و خصوصی ملموس است. 

دیانتی با بیان اینکه اما در این حوزه، از لحظه ای که مجوز می گیریم، دچار مشکل هستیم، گفت: در انیمیشن ابتدا باید طرح آماده شود. در اجرای طرح نیز باید ذایقه مخاطب و جامعه را بسنجیم زیرا ساخت یک انیمیشن برای سینما و سریال حدود دو سال زمان می برد، باید بررسی کنیم که آیا پس از گذشت دو سال مخاطب آن طرح را می پسندد؟ رنگ های مورد استفاده شده تاثیر خودش را برجای می گذارد و آیا برای مخاطب جذاب است؟ همچنین با در نظر گرفتن جغرافیای محیط، آیا اصل ایده برای مخاطب قابل پذیرش است؟

وی تاکید کرد: هیچکدام از این گزینه ها از ابتدا ملموس نیستند و ما قصد داریم آن را تبدیل به ایده اولیه کنیم؛ محصول اولیه ما همان محصول نهایی است که برای خروجی سیستم شتابدهی در نظر می گیریم.

وی ادامه داد: KPI (شاخص کلیدی عملکرد) که ما برای محصول یک استارتاپ یا کاری که برای شتاب دهنده خروجی در نظرگرفته ایم، ایده اولیه و فیلم نامه است. سرمایه گذار باید روی آن استارت آپ سرمایه گذاری انجام دهد و بپذیرد که ایده را توسعه دهد. همین مسیله به اندازه یک الی دو میلیارد تومان هزینه می برد تا ما به آن کیفیت استاندارد جهانی دست پیدا کنیم.

نگاه دولت به جریان شتاب دهنده های حوزه تولید محتوا باید متفاوت باشد

دیانتی گفت: نگاه دولت یا ارگان های دولتی در حوزه مسایل علمی به جریان شتاب دهنده های حوزه تولید محتوا باید متفاوت باشد. به عنوان مثال معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری با اختصاص 50 میلیون تومان از شتاب دهنده ها برای اجرای طرح هایشان حمایت می کند. طبیعتا توقع دارد با اختصاص 50 میلیون تومان از جانب ما، استارت آپ به نتیجه اولیه اش برسد. شاید این مسیله در صنعت و حوزه های دیگر به نتیجه برسد اما ما باید 20 برابر این مبلغ هزینه کنیم تا استارت آپ برای مذاکره به سرمایه گذاری سرمایه گذاران منتج شود.

رییس هییت مدیره این شتاب دهنده افزود: هرچند ساخت انیمیشن درآمدزاست اما هنوز مسیولان به این باور نرسیده اند که جریان اقتصادی حوزه محتوا و سرگرمی که یک بخش آن انیمیشن است، پیش از زنجیره ارزش اتفاق می افتد. اگر مسیولان این جریان سرمایه گذاری را بپذیرند، مشکلات این حوزه برطرف خواهد شد.

وی بیان کرد: جریان سرگرمی به ویژه حوزه رسانه طبق آمار و ارقام حتی در زمان کرونا، سیر صعودی نه نزولی در حوزه اقتصاد داشته است؛ همه صنایع سیر نزولی اما حوزه رسانه و سرگرمی سیر صعودی داشته و به رشد و شکوفایی رسیده است.

وی گفت: اگر مسیولان به این باور برسند، سرمایه گذاری و نگاه ویژه ای در این جریان رخ می دهد و ما برای تامین اعتبار پروژه ای که کار تحقیق و توسعه اش را انجام داده ایم، می رویم.

دیانتی یادآورشد: هرچند برخی از قصه ها شرقی و در ارتباط با منطقه خودمان بوده اما برای دنیا نیز جذاب است. ما این داستان ها را ترجمه کرده ایم و فیلم نامه را نوشته ایم . پس از آن برای تامین اعتبار اصلی به سرمایه گذار، بانک و دولت مراجعه کرده ایم و گفته ایم که اگر شما یک میلیون دلار روی این طرح سرمایه گذاری کنید، مشتری 6 میلیون دلاری دارید اما متاسفانه این مسیله برایشان باور پذیر نیست تا سرمایه را به صورت مقطعی یا سرمایه در گردش تامین کنند.

وی عنوان کرد: ما اکنون بخشی از این اعتبار را به هر نحوی تامین می کنیم اما سرمایه گذاری اصلی باید توسط بانک یا مجموعه های دولتی انجام شود. معمولا در این حوزه نگاه درست و باورپذیری وجود ندارد بنابراین چنین امری تحقق پیدا نمی کند.

عضو هییت مدیره این شتاب دهنده عنوان کرد: در حال حاضر حوزه محتوا از نظر اقتصادی و همچنین به عنوان دیپلماسی فرهنگی و سیاسی برای رساندن پیام مان به دنیا، ابزار موثرتری نسبت به حوزه نظامی است. تحقق چنین امری نیاز به باورپذیری مسیولان دارد.