
از حدود ۱۷ سال پیش که با ” سال نوآوری و شکوفایی” آغاز شده پاسخگویی قوای کشور در مورد عملکردشان در دسترس نیست؛ الگوی مصرف اصلاح نشده( ۸۸ )همت و کار مضاعف رخ نداده است( ۸۹)از جهاد اقتصادی برای تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی خبری نیست( ۹۰ و ۹۱) حماسه اقتصادی نداشته ایم (۹۲)عزم ملی و مدیریت جهادی در اقتصاد و فرهنگ همچنان حلقه مفقوده است(۹۳) همدلی و همزبانی دولت و ملت با کاهش سرمایه اجتماعی آسیب دیده(۹۴) اقدام و عمل برای اقتصاد مقاومتی و تولید و اشتغال رخ نداد(۹۵و ۹۶) حمایت از کالای ایرانی با استمرارقاچاق کالا در محاق است( ۹۷) رونق و جهش تولید از پشتیبانی ها و مانع زدایی ها بی بهره است و دانش بنیان و اشتغال آفرین نشد (۱۴۰۱۹۹۹۸و۱۴۰۲) مهار تورم و رشد تولید با مشارکت مردم همچنان حلقه مفقوده اقتصاد کشور است (۱۴۰۲ و ۱۴۰۳) و اکنون سال سرمایه گذاری برای تولید آغاز شده است.
البته بی توجهی به اسناد بالادستی در ارکان کشور یک بیماری مزمن و مستمر است. در یادداشت قبلی از عدم موفقیت در تحقق نخستین چشم انداز ۲۰ ساله کشور و برنامه های چهارم پنجم و ششم توسعه گفتم و علل اصلی این ناکامی ها را تحریم خارجی و داخلی دانستم. اکنون همین دو عامل را در زمینه سرمایه گذاری برای تولید مورد کنکاش قرار خواهم داد :
۱-سرمایه گذاری خارجی:
شاید یکی از مهم ترین راهکارهای رشد و توسعه کشور جذب سرمایه گذاری خارجی باشد. سرمایه گذاری خارجی علاوه بر امکان انتقال فن آوری می تواند به یکی از مؤلفه های امنیت کشور تبدیل شود.چرا که کشورهای سرمایه گذار برای امنیت سرمایه خود ارتباطات خود را با کشور مستحکم خواهند کرد .مهم ترین مانع سرمایه گذاری خارجی تحریم های ظالمانه و لیست سیاه fatf است.با شروع مذاکره ایران و آمریکا (البته غیر مستقیم) از امروز شاید بسترهای لازم برای رفع تحریم ها -البته با حفظ منافع ملی کشورمان – فراهم شود.
در مورد این دور از مذاکرات در عمان سه نکته مهم قابل تامل است :اول اینکه این مذاکره دو جانبه است و کشورهایی که برخی از آنها در مذاکرات پیشین نقش پلیس بد و تخریبی ایفا می کردند دیگر حضور ندارند دوم اینکه مسئول تیم مذاکره کننده ایران عضو ارشد و کلیدی مذاکرات قبلی است و لذا تجربیات دوره های قبل هم در این دوره موثر خواهد بود و بالاخره نکته سوم اینکه مردم انتظاردارند کاسبان تحریم و چهره ها وجریانهای سیاسی متوهم از تضعیف تیم مذاکره دست بردارند و به تخریب کارشکنی و اقدامات ضد دیپلماسی خود پایان دهند.
اما لیست سیاه fatf اگرچه از نوع تحریم خارجی است اما از جنس تحریم داخلی محسوب می شود چرا که سال هاست این موضوع در دستور کار ارکان کشور قرار دارد و اکنون نیز برای دومین بار پیوستن به دو رکن مهم آن یعنی cft و پالرمودر مجمع تشخیص مصلحت خاک می خورد!
۲_سرمایه گذاری ایرانیان خارج از کشور:
یکی دیگر از ابعاد سرمایه گذاری جذب سرمایه های ایرانیان خارج از کشور است .واقعیت آن است که در سال های اخیر به دلیل برخی سیاست های نادرست فرار سرمایه از کشور قابل توجه بوده است ؛ خرید املاک در ترکیه و دبی مهاجرت برخی صاحبان ایده و سرمایه و حتی شرکت های دانش بنیان… این واقعیت را نشان می دهد و ضرورت برنامه ریزی برای مهاجرت معکوس سرمایه های ایرانیان خارج از کشور را اجتناب ناپذیر می کند. در این مورد هم بخشی از موانع این مهاجرت معکوس متوجه تحریم های خارجی و بخشی از آن مربوط به تحریم های داخلی است.
۳-سرمایه گذاری بخش خصوصی:
تردیدی نیست که بخش خصوصی ایران نجیب ترین بخش خصوصی در جهان است. کسانی که علی رغم تحریم خارجی و داخلی سرمایه خود را در داخل کشور به تولید اختصاص دادند و مردانه با موانع شکننده مواجه شدند. عشق به وطن آنها را در کشور ماندگار کرده و هنوز هم علاقمندبه سرمایه گذاری هستند.اما دو عامل اصلی پیش گفته همچنان برای آنها نیز نگران کننده است .
انتظار می رود قوای کشور برای حذف تحریم های داخلی از طریق: مقررات زدایی ایجاد امنیت سرمایه گذاری ایجاد زیرساخت های مورد نیاز و حل مشکل ناترازی های انرژی کشوراصلاح نظام پیچیده و فسادآفرین اداری اصلاح روند صدور مجوز و حذف امضاهای طلایی پایان دادن به رقابت شرکت های دولتی و حاکمیتی با بخش خصوصی از طریق واگذاری آنها حل مشکلات بیمه و مالیات و ریشه کنی و برخورد قاطعانه با رانت فساد تبعیضپارتی و رابطه در نظام اداری رفع موانع سرمایه گذاری بخش خصوصی را در دستور کار خود قرار دهند.
۴_جذب سرمایه های خرد:
یکی دیگر از ابعاد سرمایه گذاری جذب سرمایه های خرد برای تولید است. این مهم از سه شیوه بورس و تشکیل شرکت های سرمایه گذاری و تعاونی میسر است. اما متاسفانه بورس در کشور ما دچار چالش های جدی است و به نظر می رسد بیشتر این چالش ها مدیریتی و سیاسی باشد. البته کسانی که می خواستند سه روزه مشکل بورس را حل کنند معاون رئیس جمهور هم شدند اما ایده خود را به رئیس جمهور فقید ارائه ندادند!
شرکت های سرمایه گذاری و تعاونی هم متاسفانه پیشینه خوبی ندارند و عمدتاً با مشکل مواجه هستند و در این زمینه بازنگری در مقررات و ضوابط شرکت های سرمایه گذاری و تعاونی ها ضروری به نظر می رسد. اما مهم ترین عامل سوق دادن سرمایه های خرد به سمت تولید تثبیت ارزش پول ملی است. تا زمانی که ارزش پول ملی دچار ریزش مستمر است سرمایه های خرد به سمت طلا و دلارسرازیر می شوندو تولید از آنها بی بهره می ماند.
از دولت هم برای سرمایه گذاری برای تولید توقعی نیست چون بعید بنظر میرسد برای آن بودجه کافی داشته باشد اما دولت می تواند با واگذاری پروژه های نیمه تمام تولیدی-که کم هم نیستند -از طریق یک ساز وکار غیر رانتی به اشخاص صاحب صلاحیت-نه صاحب قدرترابطه و قبیله _هم هزینه های نگهداری پروژه های نیمه تمام را از دوش دولت بردارد هم سرمایه گذاری برای تولید را رونق بخشد.
انتظار می رود قوای کشور امسال برای تحقق نامگذاری سال از سوی رهبر انقلاب کمربندها را محکم ببندند و همه توان و تلاش خود را به کار گیرند و البته لازم است که در ابتدای سال گزارشی از وضعیت سرمایه گذاری برای تولید_ به ویژه در سه سال اخیر- ارائه داده و هر سه ماه یکبار گزارش عملکرد خود را به اطلاع مردم برسانند.
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "سرمایه گذاری برای تولید؛ بایدها و نبایدها!" هستید؟ با کلیک بر روی عمومی، اگر به دنبال مطالب جالب و آموزنده هستید، ممکن است در این موضوع، مطالب مفید دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "سرمایه گذاری برای تولید؛ بایدها و نبایدها!"، کلیک کنید.