کشورهای تحریم بایننس

صرافی بایننس، بزرگترین پلتفرم مبادلات ارز دیجیتال در جهان، به دلیل فشارهای نظارتی و تحریم های بین المللی، خدماتی را به کاربران در کشورهای خاصی ارائه نمی دهد. این محدودیت ها، به ویژه برای کاربران ایرانی، چالش های قابل توجهی ایجاد کرده و به نگرانی هایی در مورد امنیت دارایی ها و دسترسی به بازارهای جهانی دامن زده است.

دنیای ارزهای دیجیتال، با وجود نوآوری ها و پتانسیل های بی شمار، همواره با پیچیدگی های قانونی و نظارتی همراه بوده است. صرافی های بزرگ مانند بایننس، که در خط مقدم این تحولات قرار دارند، مجبورند خود را با قوانین و مقررات بین المللی هماهنگ کنند. این هماهنگی گاهی اوقات به معنای محدودیت یا حتی قطع کامل خدمات برای کاربران برخی کشورهاست. کاربران، خصوصاً در کشورهایی که تحت تحریم های شدید اقتصادی قرار دارند، با وضعیت دشواری روبرو می شوند. آن ها باید همواره مراقب باشند که دارایی های دیجیتالشان در معرض خطر مسدود شدن یا بلوکه شدن قرار نگیرد. این مقاله به بررسی دقیق دلایل این تحریم ها، معرفی کشورهای تحت تاثیر، و ارائه راهکارهای عملی و امن برای معامله گران، به ویژه کاربران ایرانی، می پردازد تا بتوانند با آگاهی کامل در این مسیر پیچیده قدم بردارند و از سرمایه های خود محافظت کنند.

بایننس چیست؟ نگاهی به غول دنیای کریپتو

بایننس به عنوان بزرگترین صرافی ارز دیجیتال جهان، در سال ۲۰۱۷ توسط چانگ پنگ ژائو (CZ) بنیان گذاری شد. این پلتفرم در مدت زمان کوتاهی توانست با ارائه خدمات متنوع، کارمزدهای رقابتی و پلتفرمی کاربرپسند، میلیون ها معامله گر را از سراسر دنیا به خود جذب کند. بایننس به کاربران خود امکان خرید، فروش، معامله و ذخیره طیف وسیعی از ارزهای دیجیتال را می دهد. خدمات آن شامل معاملات اسپات، فیوچرز، استیکینگ، وام دهی و حتی بازارهای NFT می شود.

این صرافی در واقع به عنوان یک واسطه بین خریداران و فروشندگان عمل می کند و با تطبیق سفارشات، انجام معاملات را تسهیل می بخشد. بایننس با بهره گیری از فناوری های پیشرفته امنیتی و زیرساخت های قدرتمند، توان پردازشی بالایی را ارائه می دهد و به دلیل حجم بالای معاملات روزانه، از نقدشوندگی بسیار خوبی برخوردار است. با این حال، دامنه وسیع فعالیت و حجم عظیم مبادلات، بایننس را ناگزیر به رعایت الزامات و قوانین نظارتی بین المللی کرده است؛ امری که منجر به اعمال محدودیت ها برای برخی کشورها می شود.

چرا بایننس کشورها را تحریم می کند؟ دلایل پشت پرده

تصمیم بایننس برای تحریم یا محدود کردن خدمات خود در برخی کشورها، معمولاً از فشارهای نظارتی و الزامات قانونی بین المللی نشأت می گیرد. این صرافی، همانند هر نهاد مالی بزرگ دیگری، ملزم به رعایت چارچوب های قانونی است تا از فعالیت های غیرقانونی جلوگیری کند و شفافیت مالی را حفظ نماید.

فشارهای نظارتی و الزامات بین المللی (Compliance)

صرافی های ارز دیجیتال در سراسر جهان تحت نظارت فزاینده ای قرار دارند. دولت ها و نهادهای قانون گذار به دنبال اعمال مقرراتی هستند که شفافیت را در بازار کریپتو افزایش داده و از سوءاستفاده های مالی جلوگیری کند. بایننس نیز برای حفظ اعتبار جهانی و فعالیت قانونی در بازارهای مختلف، باید به این قوانین پایبند باشد. عدم رعایت این الزامات می تواند منجر به جریمه های سنگین، لغو مجوز فعالیت، و حتی پیگرد قانونی برای مدیران صرافی شود. از این رو، بایننس ترجیح می دهد خدمات خود را در کشورهایی که قوانین شفافی برای ارزهای دیجیتال ندارند یا با نهادهای نظارتی بین المللی همکاری نمی کنند، محدود کند.

تحریم های ایالات متحده آمریکا (OFAC)

بسیاری از تحریم های اعمال شده توسط بایننس ریشه در تحریم های دفتر کنترل دارایی های خارجی ایالات متحده آمریکا (OFAC) دارد. OFAC نهادی در وزارت خزانه داری آمریکاست که مسئول اجرای تحریم های اقتصادی و تجاری علیه کشورها، افراد و سازمان هایی است که تهدیدی برای امنیت ملی یا سیاست خارجی آمریکا محسوب می شوند. از آنجا که بایننس یک شرکت بین المللی است و بخش قابل توجهی از عملیات و کاربران آن به نوعی با دلار آمریکا یا سیستم مالی جهانی در ارتباط است، باید به این تحریم ها پایبند باشد. عدم رعایت تحریم های OFAC می تواند بایننس را در معرض خطر جریمه های سنگین و قطع دسترسی به سیستم مالی آمریکا قرار دهد، که برای یک صرافی در این مقیاس، فاجعه بار خواهد بود.

مبارزه با پولشویی (AML)، تامین مالی تروریسم (CFT) و نقش FATF

گروه ویژه اقدام مالی (FATF) یک سازمان بین دولتی است که استانداردهایی را برای مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم تعیین می کند. کشورهایی که استانداردهای FATF را رعایت نکنند، در لیست سیاه یا لیست خاکستری این سازمان قرار می گیرند. قرار گرفتن در این لیست ها، همکاری مالی با این کشورها را برای نهادهای بین المللی بسیار پرریسک می کند. بایننس، برای اینکه خود را از اتهامات مربوط به تسهیل فعالیت های غیرقانونی مبرا کند، از کشورهایی که در لیست FATF قرار دارند، دوری می کند. ایران، به دلیل عدم پایبندی کامل به توصیه های FATF، یکی از کشورهایی است که در این زمینه با محدودیت های شدید روبرو شده است.

قوانین خاص داخلی کشورها

جدای از تحریم های بین المللی، برخی کشورها قوانین داخلی خاصی در مورد ارزهای دیجیتال دارند که می تواند منجر به محدودیت خدمات بایننس شود. این قوانین ممکن است شامل الزامات سخت گیرانه برای احراز هویت (KYC)، ممنوعیت برخی انواع معاملات مانند مشتقات، یا حتی ممنوعیت کامل فعالیت صرافی های خارجی باشد. بایننس برای فعالیت در هر کشوری، باید مجوزهای لازم را کسب کرده و خود را با چارچوب قانونی محلی هماهنگ کند. در برخی موارد، این قوانین به قدری محدودکننده هستند که بایننس ترجیح می دهد به طور کامل از آن بازار خارج شود، همانند محدودیت هایی که برای معاملات مشتقات در برخی کشورهای اروپایی اعمال کرده است.

لیست کامل کشورهای تحت تحریم بایننس در سال ۲۰۲۴

لیست کشورهایی که بایننس برای آن ها محدودیت یا ممنوعیت اعمال کرده، پویا و در حال تغییر است و این صرافی همواره در تلاش است تا خود را با مقررات جهانی به روز نگه دارد. برای کاربران حیاتی است که از آخرین وضعیت این محدودیت ها مطلع باشند.

کشورهایی که مستقیماً خدمات بایننس برای آن ها ممنوع است

این دسته شامل کشورهایی می شود که بایننس به طور کامل و مستقیم خدمات خود را به کاربران ساکن در آن ها ارائه نمی دهد. این ممنوعیت ها اغلب به دلیل تحریم های بین المللی، به ویژه تحریم های ایالات متحده، یا عدم همکاری کشورها با استانداردهای مالی جهانی است.

• ایران
• کوبا
• لبنان
• برمه (میانمار)
• زیمبابوه
• مقدونیه شمالی
• آلبانی
• بلاروس
• بوسنی و هرزگوین
• یمن
• سوریه
• عراق
• صربستان
• لیبریا
• ونزوئلا
• سودان
• ساحل عاج
• جمهوری دموکراتیک کنگو
• کره شمالی
• هر کشور دیگری که تحت تحریم های ایالات متحده آمریکا باشد.

کشورهایی با محدودیت های خاص یا احراز هویت سخت گیرانه

در برخی کشورها، بایننس به دلیل مقررات داخلی، محدودیت های خاصی را اعمال می کند. این محدودیت ها ممکن است شامل ممنوعیت برخی انواع معاملات (مانند معاملات مشتقات)، یا نیاز به احراز هویت بسیار دقیق و اجباری باشد. این کشورها ممکن است بخشی از خدمات بایننس را دریافت کنند، اما با قوانین سخت گیرانه تری مواجه هستند.

• آمریکا (کاربران به Binance.US هدایت می شوند که قوانین متفاوتی دارد)
• آلمان
• فرانسه
• کره جنوبی
• چین
• مالزی
• ژاپن
• انگلستان (محدودیت های نظارتی خاص)
• تایلند
• انتاریو (استان کانادا)

کشورهایی که استفاده از IP آن ها پرریسک تلقی می شود

بایننس به طور مداوم آدرس های IP کاربران را رصد می کند. حتی اگر یک کشور مستقیماً در لیست تحریم نباشد، استفاده از IP آن به دلیل قوانین داخلی سخت گیرانه در مورد رمزارزها یا نظارت شدید دولتی، می تواند پرریسک تلقی شود و احتمال مسدودی حساب را افزایش دهد.

• انگلستان
• روسیه
• چین
• هند
• هلند

کشورهای با IP کم خطر و مناسب برای VPN (آپدیت ۲۰۲۴)

برای کاربرانی که مجبور به استفاده از VPN هستند، انتخاب یک کشور با IP کم خطر و پایدار اهمیت زیادی دارد. این کشورها معمولاً دارای قوانین روشن و نسبتاً دوستانه با ارزهای دیجیتال هستند و از نظر بایننس، ریسک کمتری را به همراه دارند.

• استرالیا
• فنلاند
• برزیل
• کلمبیا
• ایتالیا
• نیوزلند
• سوئیس
• سوئد
• اسپانیا
• سنگاپور
• ایرلند
• ایسلند
• دانمارک
• لهستان
• فیلیپین
• اتریش
• جمهوری چک

مواضع دولت ها در مورد ارزهای دیجیتال می تواند به سرعت تغییر کند. به عنوان مثال، کشورهایی مانند بنگلادش و مصر در مقاطع مختلف رویکردهای متفاوتی در پیش گرفته اند؛ از ممنوعیت کامل تا تلاش برای تنظیم گری و سپس بازگشت به هشدارهای شدید. این نوسانات نشان می دهد که معامله گران باید همیشه از آخرین تحولات قانونی در کشور خود و کشورهای مورد استفاده برای دسترسی به صرافی ها آگاه باشند.

وضعیت کاربران ایرانی در بایننس: بایدها و نبایدها

برای کاربران ایرانی، فعالیت در بایننس همواره با چالش ها و ریسک های جدی همراه بوده است. این وضعیت نتیجه مستقیم تحریم های بین المللی و فشارهای نظارتی بر صرافی های جهانی است.

دلیل تحریم ایران و خطرات استفاده از بایننس

ایران به دلیل عدم رعایت کامل استانداردهای گروه ویژه اقدام مالی (FATF) و همچنین قرار گرفتن تحت تحریم های گسترده ایالات متحده آمریکا، در لیست کشورهای ممنوعه بایننس قرار دارد. این بدان معناست که بایننس اجازه ارائه خدمات مستقیم به کاربران ایرانی را ندارد. خطر اصلی برای معامله گران ایرانی، مسدود شدن حساب و بلوکه شدن دارایی هاست. اگر بایننس از طریق آدرس IP ایران، شماره موبایل با پیش شماره ایران (۹۸+)، یا اطلاعات هویتی ایرانی، متوجه شود که یک کاربر ایرانی در حال استفاده از خدمات آن است، به سرعت حساب را مسدود می کند. اگرچه ممکن است پس از مسدودی، با پیگیری های فراوان و ارائه مدارک (معمولاً خارجی)، اجازه یک بار برداشت دارایی به کاربر داده شود، اما این فرآیند بسیار زمان بر، استرس زا و پرهزینه خواهد بود و هیچ تضمینی برای بازگرداندن تمام دارایی ها وجود ندارد.

رویکردهای پرخطر (و توصیه های اکید برای عدم استفاده)

برخی کاربران برای دور زدن تحریم ها، به روش های بسیار پرریسکی متوسل می شوند که نه تنها ناامن هستند، بلکه می توانند منجر به از دست دادن دائمی سرمایه شوند. این روش ها شامل:

• استفاده از اطلاعات هویتی جعلی یا اجاره ای: این روش یکی از پرخطرترین راه هاست. بایننس دارای سیستم های پیشرفته ای برای شناسایی هویت های جعلی است و در صورت کشف، حساب شما را برای همیشه مسدود می کند. همچنین، اگر هویت اجاره ای باشد، مالک واقعی آن می تواند به دارایی های شما دسترسی پیدا کرده و آن ها را برداشت کند.
• استفاده از VPNهای رایگان و ناپایدار: VPNهای رایگان معمولاً آدرس IPهای ثابت ندارند و مدام تغییر می کنند. تغییر مکرر IP، یک هشدار جدی برای سیستم های امنیتی بایننس است و می تواند به سرعت منجر به شناسایی و مسدودی حساب شود. علاوه بر این، بسیاری از VPNهای رایگان امنیت پایینی دارند و اطلاعات کاربران را به خطر می اندازند.
• عدم توجه به احراز هویت اجباری بایننس: بایننس احراز هویت (KYC) را برای تمامی کاربران اجباری کرده است. تلاش برای فعالیت بدون احراز هویت، عملاً غیرممکن است و هرگونه واریز یا برداشت را با مشکل مواجه می کند.

رویکردهای کم خطرتر (با رعایت کامل نکات امنیتی)

برای کاهش ریسک، کاربران ایرانی که همچنان تمایل به استفاده از بایننس دارند، می توانند رویکردهای زیر را با نهایت دقت دنبال کنند. اما باید همیشه به یاد داشت که حتی با رعایت تمامی این نکات، ریسک به طور کامل از بین نمی رود و احتمال مسدود شدن حساب همواره وجود دارد:

• استفاده از سرویس های VPN با IP ثابت و اختصاصی: بهترین راهکار، تهیه VPN پولی با IP ثابت و اختصاصی از یک کشور مجاز و کم ریسک (همانند لیست کشورهای کم خطر که پیش تر ذکر شد) است. بسیار مهم است که همیشه از یک IP ثابت و مشخص برای ورود به حساب بایننس استفاده شود.
• عدم انجام هرگونه احراز هویت با مدارک یا اطلاعات ایرانی: هرگز از مدارک هویتی، آدرس منزل، یا شماره تلفن ایران برای احراز هویت در بایننس استفاده نکنید. اگر نیاز به احراز هویت سطح بالا وجود دارد، باید از اطلاعات یک فرد غیرایرانی در یک کشور مجاز استفاده شود که این خود نیز ریسک های قانونی و امنیتی خاص خود را دارد.
• استفاده از شماره تماس و ایمیل غیرایرانی: برای ثبت نام و ارتباط با بایننس، از شماره تماس و ایمیلی استفاده کنید که هیچ ارتباطی با هویت یا موقعیت مکانی شما در ایران نداشته باشد.
• محدود کردن میزان دارایی در بایننس و برداشت های منظم: به دلیل ریسک بالای احراز هویت اجباری آتی یا تغییر قوانین، توصیه می شود حجم زیادی از دارایی خود را برای مدت طولانی در بایننس نگهداری نکنید. برداشت های منظم و نگهداری بخش عمده سرمایه در کیف پول های شخصی یا صرافی های جایگزین، می تواند ریسک را کاهش دهد.

حتی با رعایت تمامی نکات امنیتی ذکر شده، استفاده از بایننس برای کاربران ایرانی همواره با ریسک بالایی همراه است. هیچ راهکاری تضمین ۱۰۰ درصدی برای حفظ امنیت دارایی ها در برابر تغییرات ناگهانی قوانین یا الگوریتم های شناسایی بایننس ارائه نمی دهد.

جایگزین های امن بایننس برای کاربران ایرانی

با توجه به ریسک های موجود، بسیاری از کاربران ایرانی به دنبال جایگزین های امن تری برای بایننس هستند. این جایگزین ها را می توان به سه دسته اصلی تقسیم کرد:

صرافی های متمرکز (CEX) خارجی مناسب

برخی صرافی های متمرکز خارجی وجود دارند که به طور مستقیم یا غیرمستقیم به کاربران ایرانی خدمات می دهند. انتخاب این صرافی ها نیازمند تحقیق دقیق در مورد اعتبار، قوانین احراز هویت، کارمزدها، نقدشوندگی و تنوع رمزارزها است. مهم است که پیش از ثبت نام، سیاست های KYC و AML هر صرافی را به دقت بررسی کنید تا مطمئن شوید که برای کاربران ایرانی محدودیت های سختگیرانه ندارند یا راه حل های مناسبی ارائه می دهند. البته، همانند بایننس، این صرافی ها نیز ممکن است در آینده سیاست های خود را تغییر دهند.

نام صرافی (مثال)	وضعیت KYC برای ایرانیان	مزایای احتمالی	ریسک های احتمالی
کوکوین (KuCoin)	تا حدی بدون KYC در گذشته، اما رو به سخت گیری	تنوع بالای آلت کوین، کارمزدهای نسبتاً پایین	تغییر قوانین، ریسک مسدودی حساب
گیت آی او (Gate.io)	نیازمند احراز هویت، اما گاهی با مدارک غیرایرانی قابل انجام	تنوع رمزارزها، معاملات گسترده	پیچیدگی فرآیند احراز هویت، ریسک مسدودی
بیت گت (Bitget)	رویکرد انعطاف پذیرتر، اما با ریسک KYC اجباری	معاملات فیوچرز، کپی تریدینگ	احتمال تغییر قوانین، محدودیت های آتی

همیشه توصیه می شود پیش از انتقال سرمایه، مقدار کمی از دارایی را برای تست واریز، برداشت و احراز هویت امتحان کنید.

صرافی های غیرمتمرکز (DEX): گزینه ای امن تر

صرافی های غیرمتمرکز (DEX) به عنوان یک راهکار امن تر برای کاربران کشورهای تحت تحریم مطرح هستند، زیرا نیازی به احراز هویت ندارند. در DEXها، کاربران مستقیماً از کیف پول های خود (مانند متامسک، تراست ولت) به معاملات می پردازند و کنترل کامل دارایی ها را در اختیار دارند. این صرافی ها هیچ داده شخصی را جمع آوری نمی کنند و بنابراین، خطر مسدود شدن حساب به دلیل ملیت وجود ندارد.

معروف ترین DEXها عبارتند از: Uniswap، PancakeSwap، SushiSwap. مزایای اصلی DEXها شامل حفظ حریم خصوصی، مقاومت در برابر سانسور و عدم نیاز به احراز هویت است. با این حال، معایبی نظیر پیچیدگی بیشتر برای کاربران مبتدی، کارمزدهای گس بالا در برخی شبکه ها (مثل اتریوم) و نقدشوندگی کمتر برای برخی از رمزارزهای خاص نیز وجود دارد.

صرافی های داخلی ایرانی: مزایا و معایب

استفاده از صرافی های داخلی ایرانی امن ترین و قانونی ترین گزینه برای مبادلات ارز دیجیتال در داخل کشور است. این صرافی ها تحت قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت می کنند و نیازمند احراز هویت با مدارک ایرانی هستند. مزایای اصلی آن ها عبارتند از:

• راحتی و امنیت قانونی: امکان واریز و برداشت ریالی مستقیم، و عدم نگرانی از تحریم یا مسدود شدن حساب.
• پشتیبانی فارسی: دسترسی به پشتیبانی به زبان فارسی.

با این حال، صرافی های داخلی معایبی نیز دارند:

• تنوع کمتر رمزارزها: معمولاً تعداد رمزارزهای قابل معامله در آن ها کمتر از صرافی های بین المللی است.
• نقدشوندگی پایین تر: حجم معاملات و نقدشوندگی در مقایسه با بایننس بسیار کمتر است.
• کارمزدهای بالاتر: کارمزدهای معاملاتی معمولاً بالاتر از صرافی های جهانی است.
• تفاوت قیمت: قیمت خرید و فروش رمزارزها ممکن است با نرخ های جهانی تفاوت داشته باشد.

نکات امنیتی عمومی برای فعالیت در دنیای کریپتو

فارغ از اینکه از کدام صرافی استفاده می کنید، رعایت نکات امنیتی عمومی برای حفظ دارایی های دیجیتال شما حیاتی است. بازار کریپتو همواره هدف کلاهبرداران و هکرها بوده و بی توجهی به امنیت می تواند عواقب جبران ناپذیری داشته باشد.

• استفاده از احراز هویت دو مرحله ای (2FA): همیشه برای ورود به صرافی ها و کیف پول های خود از 2FA استفاده کنید. این قابلیت یک لایه امنیتی اضافی ایجاد می کند. اپلیکیشن هایی مانند Google Authenticator یا Authy ابزارهای مناسبی برای این کار هستند.
• انتخاب رمزهای عبور قوی و منحصربه فرد: از رمزهای عبور طولانی، پیچیده و شامل ترکیبی از حروف بزرگ و کوچک، اعداد و نمادها استفاده کنید. هرگز از یک رمز عبور برای چند حساب استفاده نکنید.
• عدم کلیک بر روی لینک های مشکوک (فیشینگ): مراقب ایمیل ها، پیامک ها یا لینک های شبکه های اجتماعی باشید که شما را به صفحات تقلبی صرافی ها یا کیف پول ها هدایت می کنند. همیشه آدرس وب سایت را به صورت دستی وارد کنید.
• استفاده از کیف پول های سخت افزاری برای نگهداری بلندمدت دارایی ها: برای نگهداری مقادیر زیادی از رمزارزها به صورت بلندمدت، کیف پول های سخت افزاری (مانند Ledger یا Trezor) امن ترین گزینه هستند. این کیف پول ها کلیدهای خصوصی شما را به صورت آفلاین نگهداری می کنند و در برابر حملات سایبری ایمن هستند.
• همیشه تحقیق کنید (DYOR – Do Your Own Research): پیش از سرمایه گذاری در هر ارز دیجیتال یا استفاده از هر صرافی، حتماً تحقیقات جامع و مستقلی انجام دهید. به توصیه های افراد ناشناس در شبکه های اجتماعی یا کانال های تلگرامی بدون بررسی اعتماد نکنید.
• به روز نگه داشتن نرم افزارها: اطمینان حاصل کنید که سیستم عامل، مرورگر وب، و تمام نرم افزارهای امنیتی شما همیشه به روز هستند.
• نظارت بر فعالیت حساب: به طور منظم فعالیت های حساب صرافی و کیف پول خود را بررسی کنید تا هرگونه تراکنش مشکوک را شناسایی و گزارش دهید.

امنیت در دنیای ارزهای دیجیتال، تنها به انتخاب یک صرافی خوب محدود نمی شود، بلکه نیازمند رویکردی جامع و مستمر از سوی خود کاربر است. هر معامله گر مسئول حفاظت از دارایی های دیجیتالی خود است.

جمع بندی

محدودیت های بایننس برای برخی کشورها، به ویژه ایران، چالش های قابل توجهی را برای معامله گران ارز دیجیتال ایجاد کرده است. این محدودیت ها عمدتاً ناشی از فشارهای نظارتی بین المللی، تحریم های ایالات متحده و الزامات مبارزه با پولشویی است. آگاهی از لیست کشورهای تحت تحریم، کشورهای با محدودیت و همچنین کشورهای کم ریسک برای استفاده از VPN، گامی اساسی در جهت مدیریت این چالش ها محسوب می شود.

برای کاربران ایرانی، اگرچه راه هایی برای دور زدن این تحریم ها وجود دارد، اما تمامی آن ها با سطوح مختلفی از ریسک همراه هستند. روش هایی مانند استفاده از هویت جعلی یا VPNهای ناپایدار، بسیار پرخطر بوده و می توانند منجر به از دست رفتن دائمی سرمایه شوند. رویکردهای محتاطانه تر، نظیر استفاده از VPN با IP ثابت و اختصاصی و عدم افشای هویت ایرانی، می توانند ریسک را کاهش دهند اما هرگز آن را به طور کامل از بین نمی برند.

در نهایت، برای حفظ امنیت دارایی ها، کاوش جایگزین های امن تر از اهمیت بالایی برخوردار است. صرافی های متمرکز خارجی که قوانین انعطاف پذیرتری دارند، صرافی های غیرمتمرکز که نیازی به احراز هویت ندارند، و صرافی های داخلی ایرانی که امنیت قانونی را فراهم می کنند، هر کدام می توانند گزینه های مناسبی برای بخشی از فعالیت های معاملاتی باشند. در کنار انتخاب صرافی مناسب، رعایت نکات امنیتی عمومی مانند احراز هویت دو مرحله ای، استفاده از رمزهای عبور قوی و محافظت از کیف پول های سخت افزاری، پایه های اصلی فعالیت ایمن در دنیای پرنوسان ارزهای دیجیتال را تشکیل می دهند. آگاهی، تحقیق مداوم و مدیریت ریسک، کلید موفقیت و حفظ سرمایه در این عرصه است.