فیلم اخراجی ها

فیلم اخراجی ها، ساخته مسعود ده نمکی، در سال ۱۳۸۵ به عنوان یک پدیده کم نظیر در سینمای ایران ظهور کرد و با تلفیق طنز و درام جنگی، توانست مخاطبان وسیعی را به خود جذب کند. این فیلم نه تنها به پرفروش ترین اثر سال ۱۳۸۶ تبدیل شد، بلکه دریچه ای تازه به روایت دفاع مقدس گشود و با پرداختن به قشری متفاوت از جامعه، نگاهی نو به مفهوم ایثار و تحول انسانی ارائه داد.

فیلم اخراجی ها نه فقط یک کمدی-جنگی، بلکه روایتی از تحول درونی انسان ها است که در بستر جبهه های جنگ ایران و عراق به وقوع می پیوندد. این اثر سینمایی، اولین تجربه کارگردانی داستانی مسعود ده نمکی بود که پیش از آن با مستندهای جنجالی فقر و فحشا و کدام استقلال؟! کدام پیروزی؟! نام خود را بر سر زبان ها انداخته بود. اخراجی ها با رویکردی متفاوت نسبت به آثار مرسوم دفاع مقدس، به دل جامعه نفوذ کرد و بحث های زیادی را برانگیخت. این مقاله به بررسی عمیق و جامع ابعاد مختلف این فیلم، از داستان و شخصیت ها تا تولید، موفقیت های تجاری، تحلیل محتوایی و تاثیرات آن بر سینمای ایران می پردازد تا اخراجی ها را به عنوان یک نقطه عطف ماندگار در تاریخ سینمای پس از انقلاب اسلامی ایران معرفی کند.

معرفی کلی و شناسنامه فیلم اخراجی ها

فیلم اخراجی ها در سال ۱۳۸۵ تولید و در سال ۱۳۸۶ به پرده سینماها راه یافت و توانست با استقبال گسترده مخاطبان، رکوردهای فروش را جابه جا کند. این اثر را می توان در ژانر کمدی جنگی، اجتماعی و درام دسته بندی کرد که با ترکیبی نامتعارف، توانست نگاه جدیدی به موضوع جنگ و جامعه ارائه دهد.

• عنوان کامل: اخراجی ها (Exiled)
• سال تولید: ۱۳۸۵
• سال اکران: ۱۳۸۶
• ژانر: کمدی، جنگی، اجتماعی، درام
• کارگردان: مسعود ده نمکی
• نویسنده: مسعود ده نمکی
• تهیه کننده: حبیب الله کاسه ساز
• مدت زمان فیلم: ۱۰۰ دقیقه

اخراجی ها روایتگر داستان گروهی از جوانان جنوب شهری است که برای رسیدن به اهداف شخصی و گاه عجیب، سر از جبهه های جنگ در می آورند. آنها که از قشر و مسلکی متفاوت با رزمندگان سنتی جبهه هستند، در ابتدا با مقاومت هایی برای حضورشان مواجه می شوند، اما با ضمانت یک پیرمرد عارف و یکی از رزمنده ها، وارد پادگان آموزشی شده و سفری پر از چالش و تحول را آغاز می کنند. این فیلم از همان ابتدا با فیلم طنز دفاع مقدس بودن خود، مرزهای کلیشه های رایج را شکست و به اثری جسورانه و بحث برانگیز تبدیل شد.

خلاصه داستان کامل و تفصیلی فیلم اخراجی ها

داستان فیلم اخراجی ها از محله های پر رفت وآمد جنوب تهران آغاز می شود و با شخصیتی به نام مجید سوزوکی، از اراذل و اوباش نامی منطقه، گره می خورد. مجید که دلباخته دختر میرزا، یک پیرمرد عارف و وارسته، شده است، برای به دست آوردن دل او و اثبات سر به راه شدنش، چاره ای جز رفتن به جبهه نمی بیند. این تصمیم مجید، جرقه ای می شود برای همراهی دوستان و اطرافیان او که هر یک به دلیلی، گاهی طنزآمیز و گاهی ناخواسته، راهی جبهه می شوند.

با ورود مجید و دوستانش به پادگان، تضادهای فرهنگی و شخصیتی عمیقی میان این گروه تازه وارد و رزمندگان باسابقه جبهه پدیدار می شود. گروه اخراجی ها که شامل شخصیت هایی چون امیر (کامبیز دیرباز)، بیژن (ارژنگ امیرفضلی)، عباس (اکبر عبدی) و چندین نفر دیگر هستند، هر کدام با سبک زندگی و گذشته ای متفاوت، به سختی می توانند خود را با نظم و قوانین خشک پادگان وفق دهند. این تضادها، لحظات کمدی بسیاری را خلق می کند، اما در پس این طنز، پیام های عمیق اجتماعی و انسانی نهفته است.

یکی از نقاط کلیدی داستان، تعامل این افراد با حاج آقا (محمدرضا شریفی نیا) و دیگر رزمندگان است. رزمندگان واقعی که زندگی شان را وقف جبهه کرده اند، در ابتدا با اکراه به این گروه نگاه می کنند، اما رفته رفته شاهد تحولات درونی آنها می شوند. چالش ها و موقعیت های دشوار جنگی، از تمرینات سخت گرفته تا رویارویی با دشمن، به تدریج پرده از ظاهر خشن و بی تفاوت مجید و دوستانش برمی دارد و جوهره انسانیت، ایثار و شجاعت را در وجودشان بیدار می کند.

نقطه اوج داستان اخراجی ها، زمانی است که این گروه مجبور می شوند در عملیاتی بزرگ شرکت کنند. در این میان، هر یک از شخصیت ها با آزمون های سختی روبرو می شوند و ارزش های واقعی زندگی برایشان آشکار می گردد. پایان داستان، هرچند تلخ و تکان دهنده، اما سراسر ایثار و گذشت است و پیامی عمیق درباره ماهیت جنگ و تحول درونی انسان ها در شرایط سخت را به مخاطب منتقل می کند.

شخصیت ها و بازیگران اصلی

یکی از دلایل اصلی موفقیت و محبوبیت فیلم اخراجی ها، حضور تیمی قدرتمند از بازیگران بود که هر یک به بهترین شکل ممکن، نقش خود را ایفا کردند. بازیگران اخراجی ها توانستند با تلفیق حرفه ای کمدی و درام، شخصیت هایی ماندگار خلق کنند که هنوز پس از سال ها در ذهن مخاطبان باقی مانده اند.

نام بازیگر	نقش شخصیت	توضیحات کوتاه
اکبر عبدی	حاجی گرینوف / عباس	شخصیتی با گذشته ای متفاوت که در جبهه حضوری طنزآمیز اما تأثیرگذار دارد. او در نقش یک رزمنده شوخ طبع، لحظات خنده داری را خلق می کند.
کامبیز دیرباز	مجید سوزوکی	قهرمان اصلی فیلم؛ اراذل و اوباشی که برای ازدواج با دختر میرزا، وارد جبهه می شود و در طول داستان دچار تحول عمیق می گردد.
محمدرضا شریفی نیا	حاج آقا	فرمانده یا روحانی جبهه که نمادی از معنویت و رهبری اخلاقی است و با صبر و بصیرت، گروه اخراجی ها را راهنمایی می کند.
ارژنگ امیرفضلی	بیژن	یکی از دوستان مجید با شخصیتی ساده دل و بامزه که سهم زیادی در خلق موقعیت های کمدی فیلم دارد.
سید جواد هاشمی	مرتضی	یکی از رزمندگان جبهه که نمادی از رزمنده متعهد و ایثارگر است و با اخراجی ها هم نشین می شود.
نگار فروزنده	فاطمه	دختر میرزا که مجید به او علاقه مند است و نقش مهمی در انگیزه مجید برای رفتن به جبهه ایفا می کند.
لادن طباطبایی	مادر مجید	نقشی مکمل اما تأثیرگذار که نمایانگر نگرانی و عشق مادرانه است.
علیرضا سیامک	ناصر	یکی دیگر از اعضای گروه اخراجی ها.
قاسم زارع	فرمانده پادگان	نقش مقتدر و منظم فرماندهی که با بی نظمی اخراجی ها دست و پنجه نرم می کند.

انتخاب این بازیگران با توجه به سابقه هنری و توانایی های کمدی و دراماتیک آنها، هوشمندانه بود. کامبیز دیرباز با نقش مجید سوزوکی، تحولی در کارنامه هنری خود رقم زد و اکبر عبدی نیز با نقش حاجی گرینوف، یکی از بهترین بازی های کمدی خود را به نمایش گذاشت.

تولید و پشت صحنه فیلم اخراجی ها

ساخت فیلم اخراجی ها، تجربه ای پر از چالش و نوآوری برای مسعود ده نمکی بود. این فیلم، اولین اثر داستانی او پس از ساخت مستندهای بحث برانگیز فقر و فحشا (۱۳۸۲) و کدام استقلال؟! کدام پیروزی؟! (۱۳۸۳) به شمار می آمد. ده نمکی که پیشینه ای در حوزه دفاع مقدس و نگارش نشریات مرتبط داشت، تصمیم گرفت این بار به جای مستند، ایده های خود را در قالب یک فیلم بلند سینمایی به تصویر بکشد.

چالش اصلی در تولید اخراجی ها، تلفیق ژانر کمدی با موضوع حساس و جدی دفاع مقدس بود. پیش از این، کمتر فیلمی در سینمای ایران به این شکل به سراغ این ترکیب رفته بود و همین مسئله، نگرانی هایی را در مورد نحوه واکنش مخاطبان و منتقدان ایجاد می کرد. با این حال، ده نمکی با شناختی که از جامعه داشت، ریسک کرد و توانست با نگاهی متفاوت، قشر خاکستری و به ظاهر بی تفاوت جامعه را نیز به میدان جنگ بیاورد و تحولات درونی آنها را به تصویر بکشد.

حبیب الله کاسه ساز، تهیه کننده باسابقه سینمای ایران، نقش مهمی در به ثمر رسیدن این پروژه داشت. او با حمایت از ایده جسورانه ده نمکی، زمینه ساخت فیلم اخراجی ها را فراهم آورد. جزئیات دقیق بودجه فیلم به صورت عمومی اعلام نشده است، اما با توجه به حجم دکور، لوکیشن های جنگی و حضور بازیگران مطرح، می توان حدس زد که سرمایه گذاری قابل توجهی برای آن صورت گرفته بود.

لوکیشن های فیلمبرداری شامل مناطق مختلفی بود که فضایی شبیه به جبهه های جنگ را تداعی می کرد. صحنه های نبرد و انفجارها با دقت بالایی ساخته شدند تا حس واقعی بودن به مخاطب القا شود. یکی از نکات جالب در فرایند ساخت، تلاش برای حفظ تعادل میان لحظات کمدی و جدیت جنگ بود تا فیلم به ورطه لودگی نیفتد و در عین حال، پیام های عمیق خود را از دست ندهد.

مسعود ده نمکی در اخراجی ها با هوشمندی تمام، مرزهای سینمای دفاع مقدس را در نوردید و ثابت کرد که می توان از دریچه طنز نیز به مفاهیم عمیق و جدی جنگ پرداخت.

موسیقی متن و ترانه های فیلم اخراجی ها

موسیقی متن هر فیلمی، نقش بسزایی در القای حس و فضای کلی آن دارد و فیلم اخراجی ها نیز از این قاعده مستثنی نیست. آهنگساز این فیلم، توانست با ترکیبی هوشمندانه از موسیقی های حماسی، ملایم و گاه طنزآمیز، به عمق داستان بیافزاید و احساسات مخاطب را در طول فیلم هدایت کند.

موسیقی در اخراجی ها، نه تنها پس زمینه اتفاقات است، بلکه خود به عنصری روایی تبدیل می شود. در صحنه های کمدی، ریتم های شاد و تند، خنده را بر لبان مخاطب می آورد و در لحظات دراماتیک و حماسی، موسیقی با نت های سنگین و حماسی، بیننده را به تأمل وا می دارد. این تنوع در موسیقی، به فیلم کمک می کند تا به خوبی از ژانر کمدی به درام جنگی منتقل شود و این گذار، برای مخاطب قابل پذیرش باشد.

هرچند اخراجی ها به اندازه برخی فیلم ها، ترانه های شاخص و ماندگار ندارد که به صورت مستقل در ذهن ها حک شوند، اما استفاده هوشمندانه از تم های موسیقی در موقعیت های خاص، باعث شده است که بیننده با شنیدن دوباره آن ملودی ها، فضای فیلم را به خاطر آورد. موسیقی این فیلم به خوبی توانست تلفیق طنز و جدیت را به تصویر بکشد و در هر صحنه، حس لازم را به مخاطب منتقل کند؛ از شور و هیجان مجید و دوستانش هنگام رفتن به جبهه تا غم و اندوه لحظات پایانی.

موفقیت در گیشه و واکنش منتقدان

فیلم اخراجی ها نه تنها در جذب مخاطب عام موفق بود، بلکه توانست رکوردهای فروش چشمگیری را در تاریخ سینمای ایران به ثبت برساند. این فیلم در سال ۱۳۸۶ به پرفروش ترین فیلم ایرانی تبدیل شد و با جذب گسترده تماشاگران، پدیده جدیدی در سینمای کشور ایجاد کرد.

عوامل متعددی در این موفقیت تجاری دخیل بودند:

1. داستان جذاب و متفاوت: ترکیب کمدی با موضوع دفاع مقدس، تازگی داشت و مخاطبان را به سینماها کشاند.
2. حضور بازیگران محبوب: بازیگران اخراجی ها، به ویژه اکبر عبدی و محمدرضا شریفی نیا، از چهره های شناخته شده و محبوب سینما بودند که نقش مهمی در جذب تماشاگر داشتند.
3. کارگردان جنجالی: مسعود ده نمکی با سابقه مستندهایش، کنجکاوی بسیاری را برانگیخته بود و مردم مشتاق دیدن اولین فیلم داستانی او بودند.
4. بازاریابی مؤثر: تبلیغات دهان به دهان و پوشش خبری گسترده نیز به موفقیت فیلم کمک شایانی کرد.

در مقابل این موفقیت تجاری، واکنش منتقدان به اخراجی ها متفاوت و بعضاً متناقض بود. برخی منتقدان، جسارت ده نمکی در پرداختن به موضوع دفاع مقدس از زاویه ای جدید و شکستن کلیشه ها را ستودند و آن را نقطه ای تازه در سینمای جنگ دانستند. آنها به تلفیق موفق طنز و درام و توانایی فیلم در جذب اقشار مختلف جامعه اشاره کردند.

از سوی دیگر، برخی دیگر از منتقدان، نقد فیلم اخراجی ها را با نگاهی منفی تر ارائه دادند. آنها معتقد بودند که فیلم در برخی صحنه ها به سمت لودگی کشیده شده و عمق لازم را ندارد. همچنین، برخی ایرادات ساختاری و پرداخت سطحی به برخی شخصیت ها نیز از جمله انتقاداتی بود که مطرح می شد. با این حال، حتی منتقدانی که نگاه مثبتی به فیلم نداشتند، نمی توانستند موفقیت بی سابقه آن در گیشه و تأثیرگذاری بر فرهنگ عامه را انکار کنند.

جوایز و افتخارات فیلم اخراجی ها

فیلم اخراجی ها با وجود استقبال بی نظیر مردمی و شکستن رکوردهای فروش، در جشنواره های رسمی داخلی با اقبال کمتری روبرو شد. این موضوع خود به بحثی جنجالی در محافل سینمایی تبدیل گشت و سوالاتی را در مورد معیارهای داوری و فاصله بین سلیقه عمومی و نگاه منتقدان و داوران جشنواره ها ایجاد کرد.

در جشنواره فیلم فجر، که مهم ترین رویداد سینمایی ایران است، اخراجی ها در بخش های اصلی موفق به کسب جایزه نشد. این مسئله برای بسیاری از مخاطبان و حتی برخی فعالان سینما، غیرمنتظره بود؛ چرا که فیلم از نظر محبوبیت و تاثیرگذاری اجتماعی، از بسیاری از آثار برگزیده جشنواره پیشی گرفته بود.

با این حال، اخراجی ها توانست در برخی مراسم و نظرسنجی های مردمی، جوایز و تقدیرنامه هایی را کسب کند که نشان دهنده رضایت و علاقه عموم جامعه به این اثر بود. این فیلم، در نهایت، بیش از آنکه بر روی جوایز رسمی تکیه کند، با تکیه بر دل های مخاطبان و گیشه سینما، به یکی از افتخارات سینمای ایران تبدیل شد. این اتفاق، یعنی موفقیت چشمگیر مردمی در برابر عدم اقبال جدی جشنواره ها، خود به بحثی دائمی درباره ماهیت سینمای مردمی و سینمای جشنواره ای دامن زد.

تحلیل محتوایی و پیام فیلم اخراجی ها

فیلم اخراجی ها تنها یک کمدی سرگرم کننده نیست؛ بلکه اثری است پر از پیام های پنهان و آشکار که به عمیق ترین لایه های جامعه و وجود انسان می پردازد. مسعود ده نمکی با تلفیق کمدی اجتماعی و جدیت جنگ، به بررسی مفاهیمی چون تحول، ایثار، تضاد ظاهر و باطن، و بخشش می پردازد.

یکی از مهم ترین پیام های فیلم، مفهوم تحول است. شخصیت های اصلی، که در ابتدا با انگیزه هایی کاملاً شخصی و حتی سودجویانه وارد جبهه می شوند، در طول داستان و در مواجهه با واقعیت های جنگ، دچار تغییرات عمیق درونی می گردند. مجید سوزوکی که نمادی از قشر به ظاهر بی تفاوت جامعه است، در نهایت به سمبل ایثار و از خودگذشتگی تبدیل می شود. این دگردیسی، نشان می دهد که انسانیت و فضیلت در هر قشر و طبقه ای وجود دارد و تنها نیاز به شرایط مناسب برای شکوفایی دارد.

تلفیق کمدی و جدیت در پرداختن به موضوع جنگ، از دیگر نقاط قوت اخراجی ها است. ده نمکی با استفاده از طنز، مخاطب را به فضایی نزدیک به واقعیت می کشاند و سپس با صحنه های جدی و تأثیرگذار، به عمق فاجعه جنگ و ارزش های دفاع مقدس اشاره می کند. این رویکرد، باعث می شود که پیام های فیلم، نه به صورت شعاری، بلکه از طریق تجربه عمیق شخصیت ها به مخاطب منتقل شود.

پیام فیلم اخراجی ها همچنین به تضاد ظاهر و باطن در جامعه و حتی در جبهه ها می پردازد. برخی شخصیت ها که ظاهری مذهبی و جبهه ای دارند، ممکن است در باطن دچار ضعف هایی باشند، در حالی که اخراجی ها با ظاهری متفاوت، در عمل به بالاترین درجه ایثار می رسند. این تضاد، بیننده را به تأمل وا می دارد که قضاوت ها نباید بر اساس ظاهر افراد صورت گیرد.

فیلم به خوبی مسائل اجتماعی و فرهنگی معاصر را نیز از دریچه دفاع مقدس نقد می کند. اخراجی ها نشان می دهد که چگونه می توان از ظرفیت های دفاع مقدس برای پرداختن به معضلات روز جامعه استفاده کرد و نسل جدید را با ارزش هایی چون از خودگذشتگی و وحدت آشنا ساخت.

در کنار همه این ها، سکانس های ماندگار اخراجی ها، از لحظات کمدی مجید و دوستانش تا صحنه های تأثربرانگیز شهادت، به نمادهایی از این فیلم تبدیل شده اند. این سکانس ها، به خوبی توانایی فیلم در ایجاد تعادل میان خنده و اشک را به نمایش می گذارند و به ماندگاری آن در حافظه جمعی کمک می کنند.

دنباله ها: اخراجی ها ۲ و اخراجی ها ۳

موفقیت بی نظیر فیلم اخراجی ها در گیشه، مسعود ده نمکی را بر آن داشت تا به ساخت دنباله های این فیلم بپردازد. اخراجی ها ۲ در سال ۱۳۸۷ و اخراجی ها ۳ در سال ۱۳۸۹ اکران شدند و هر دو نیز توانستند به فروش های بالایی دست یابند، هرچند که هیچ کدام به اندازه قسمت اول با استقبال و تحسین یکپارچه روبرو نشدند.

اخراجی ها ۲، داستان شخصیت های اصلی را پس از اسارت در جنگ ادامه می دهد. این قسمت به وقایع اردوگاه های اسرا در عراق می پردازد و باز هم با تلفیق طنز و موقعیت های دراماتیک، به زندگی این شخصیت ها در دوران اسارت و چالش هایشان می پردازد. این قسمت نیز توانست به پرفروش ترین فیلم زمان خود تبدیل شود، اما بسیاری از منتقدان و مخاطبان، عمق و جذابیت قسمت اول را در آن نیافتند و معتقد بودند که فیلم به سمت کمدی صرف سوق پیدا کرده است.

اخراجی ها ۳ اما، رویکردی کاملاً متفاوت داشت و داستان را به دوران پس از جنگ و جامعه امروز ایران می آورد. این قسمت با نگاهی طنزآمیز و انتقادی به مسائل سیاسی و اجتماعی روز جامعه می پردازد و سعی می کند پیام های خود را در قالب یک کمدی سیاسی-اجتماعی ارائه دهد. این فیلم نیز با حواشی زیادی همراه بود و اگرچه فروش خوبی داشت، اما از نظر هنری و پیوستگی داستانی با دو قسمت قبلی، نقدهای بیشتری دریافت کرد.

در مقایسه کلی، قسمت اول اخراجی ها به دلیل نوآوری در ژانر، داستان پردازی قوی، و ترکیب موفق طنز و درام، جایگاه ویژه ای در سینمای ایران پیدا کرد. در حالی که دنباله ها، بیشتر بر جنبه های تجاری و سرگرم کننده تأکید داشتند و هرچند به موفقیت گیشه ای دست یافتند، اما از نظر عمق محتوایی و تأثیرگذاری فرهنگی، به پای قسمت اول نرسیدند.

میراث و تاثیرات فرهنگی و اجتماعی فیلم اخراجی ها

فیلم اخراجی ها فراتر از یک اثر سینمایی، به یک پدیده فرهنگی و اجتماعی در ایران تبدیل شد. این فیلم با گشودن دریچه ای جدید به موضوع دفاع مقدس، تأثیرات عمیقی بر ژانر جنگ و کمدی در سینمای ایران گذاشت و بازتاب های وسیعی در جامعه ایجاد کرد.

یکی از مهمترین تاثیر اخراجی ها بر سینمای ایران، شکستن تابوهای موجود در مورد نحوه پرداختن به جنگ بود. پیش از این، بسیاری از فیلم های دفاع مقدس با لحنی کاملاً جدی و حماسی ساخته می شدند، اما اخراجی ها نشان داد که می توان با استفاده از طنز نیز به مفاهیم عمیق جنگ پرداخت و حتی اقشار وسیع تری از جامعه را با آن درگیر کرد. این رویکرد، راه را برای ساخت آثار کمدی-جنگی دیگر نیز هموار کرد.

این فیلم همچنین گفتگوهای گسترده ای را در جامعه برانگیخت. بحث هایی پیرامون قضاوت درباره افراد بر اساس ظاهر، مفهوم واقعی ایثار، و نقش اقشار مختلف جامعه در دوران جنگ شکل گرفت. اخراجی ها توانست جبهه را از یک مفهوم صرفاً نظامی خارج کرده و آن را به فضایی برای تحول انسانی و همزیستی اقشار مختلف بدل کند.

تبدیل شدن اخراجی ها به یک اصطلاح یا نماد در فرهنگ عامه نیز از دیگر میراث های این فیلم است. این واژه پس از اکران فیلم، بار معنایی جدیدی پیدا کرد و به افرادی اطلاق می شد که با وجود گذشته ای متفاوت، در مسیری درست قرار گرفته اند یا با قواعد سنتی یک مجموعه هماهنگ نیستند اما ارزش های پنهانی دارند.

جایگاه فیلم اخراجی ها در تاریخ سینمای ایران، به عنوان یکی از پرفروش ترین فیلم های ایرانی و اثری که توانست پلی میان سینمای عامه پسند و موضوعات جدی بسازد، بی بدیل است. این فیلم نشان داد که سینما می تواند ابزاری قدرتمند برای بازنگری در ارزش ها و مفاهیم اجتماعی باشد و چگونه یک اثر هنری می تواند به گفتگوهای ملی دامن بزند و نگرش ها را تغییر دهد.

فیلم اخراجی ها بیش از آنکه یک فیلم باشد، به یک آینه تمام نما از تناقضات و تحولات جامعه ایرانی تبدیل شد و جایگاهی ابدی در حافظه جمعی ملت پیدا کرد.

نتیجه گیری

فیلم اخراجی ها، اثری که در سال ۱۳۸۵ تولید و در ۱۳۸۶ اکران شد، نه تنها به عنوان یک فیلم طنز دفاع مقدس ماندگار، بلکه به عنوان یک پدیده فرهنگی و اجتماعی، در تاریخ سینمای ایران جاودانه شده است. این فیلم با روایتی جسورانه و تلفیقی بی نظیر از کمدی و درام، توانست مخاطبان گسترده ای را به سینماها بکشاند و رکوردهای بی سابقه ای در گیشه به ثبت برساند و عنوان پرفروش ترین فیلم ایرانی سال را از آن خود کند.

موفقیت اخراجی ها، بیش از هر چیز، ریشه در توانایی آن در بازتعریف مفهوم ایثار و تحول انسانی داشت. مسعود ده نمکی با انتخاب شخصیت هایی از قشر به ظاهر ناهمگون جامعه و قرار دادن آن ها در بستر جبهه های جنگ، نشان داد که ارزش های انسانی فراتر از ظاهر و پیشینه افراد است. بازیگران اخراجی ها، به ویژه اکبر عبدی در نقش حاجی گرینوف و کامبیز دیرباز در نقش مجید سوزوکی، با هنرنمایی های خود به این پیام عمق بخشیدند و سکانس های ماندگار اخراجی ها را در ذهن مخاطبان ثبت کردند.

با وجود نقدهای متفاوت، تاثیر اخراجی ها بر سینمای ایران غیرقابل انکار است. این فیلم مسیر جدیدی برای ژانر دفاع مقدس گشود و الهام بخش آثار بعدی شد. میراث فیلم اخراجی ها، فراتر از فروش گیشه ای، در ایجاد گفتگوهای اجتماعی و بازنگری در کلیشه های ذهنی جامعه نهفته است. این فیلم، همچنان پس از سال ها، به عنوان نمادی از یک سینمای مردمی و تأثیرگذار، در ذهن و قلب علاقه مندان سینما باقی خواهد ماند.