علت و راهکارهای درمان ریزش موی شدید و ناگهانی

عوامل و دلایل ریزش موی ناگهانی

ریزش مو شدید دارم علت چیست؟ علل این وضعیت می‌ تواند شامل مسائل ژنتیکی، تغییرات هورمونی، بیماری ‌های پزشکی یا تغییرات سن و پیری باشد. در ادامه به این عوامل خواهیم پرداخت.

تلوژن افلوویوم

تلوژن افلوویوم وضعیتی است که باعث ریزش موی ناگهانی و بیش از حد می شود. در اینجا مواردی وجود دارد که معمولاً باعث این نوع ریزش مو می شوند:

• استرس روانی شدید
• تغییرات هورمونی پس از زایمان
• ضربه های فیزیکی بزرگ مانند جراحی
• یک عفونت واقعا بد
• قطع مصرف داروهای حاوی استروژن
• کمبودهای تغذیه ای مانند مصرف کم پروتئین یا کمبود آهن
• کم کاری تیروئید
• یک رژیم غذایی بسیار کم کالری

بدن شما همه این موارد را استرس زا می داند. رویداد محرک هرچه باشد، موها را مجبور می‌ کند که ناگهان از مرحله رشد به مرحله استراحت (مرحله‌ ای که موها به طور معمول می‌ ریزند) بروند. این خود ریزش نیست، بلکه جهش سریع موها از فازی به فاز دیگر است که باعث ریزش ناگهانی می شود.

همه ما به طور طبیعی روزانه مو از دست می ‌دهیم، زیرا فولیکول‌ ها در مراحل مختلف چرخه رشد مو قرار دارند. اما اگر ریزش موی شما بیش از حد است ممکن است تلوژن افلوویوم یا بیماری دیگری به نام آلوپسی آندروژنیک داشته باشید که بیشتر به عنوان طاسی با الگوی زنانه و مردانه شناخته می شود.

اگر موهای کوتاه و نازک را به همراه موهای بلندتر از دست بدهید، ممکن است ترکیبی از تلوژن افلوویوم و آلوپسی آندروژنیک داشته باشید. این با آلوپسی آره آتا متفاوت است که در زیر به آن می پردازیم.

ریزش موی ناگهانی ناشی از تلوژن افلوویوم معمولاً سه ماه پس از یک عامل استرس‌ زای اصلی شروع می ‌شود، اما گزارش‌ هایی از فواصل طولانی ‌تر بین رویداد استرس‌ زا و شروع ریزش مو وجود دارد.

تشخیص تلوژن افلوویوم ممکن است خبر خوبی نباشد. اگر یک رویداد استرس زا باعث افلوویوم تلوژن شما شده باشد، احتمالاً پس از شش ماه خود به خود از بین می رود. این بدان معناست که موهای شما ممکن است به مدت شش ماه به ریزش ادامه دهند، اما میزان ریزش معمولاً با گذشت زمان کاهش می یابد.

اگر عدم تعادل هورمونی یا کمبود مواد مغذی بر ریزش مو تأثیر می گذارد، به محض رفع مشکل اساسی باید متوقف شود. در بسیاری از موارد ریزش موی ناشی از داروها، به محض اینکه دارو از بدن خارج شود، متوقف می شود.

رشد مجدد موهایتان به همان شکلی که قبل از تلوژن افلوویوم بود زمان می برد. ممکن است چند ماه پس از رفع محرک، متوجه رشد مجدد موها شوید، اما ترمیم کامل ممکن است بیش از یک سال طول بکشد (به خصوص برای کسانی که موهای بلندتری دارند).

آلوپسی آره آتا

آلوپسی آره آتا، که به آن ریزش موی تکه‌ ای نیز می‌ گویند، یک بیماری خودایمنی است که منجر به ریزش مو می‌ شود. به جای افزایش ریزش مو از کل سر، این وضعیت باعث ایجاد لکه های گرد و طاس می شود که ممکن است در نهایت به نقاط طاس بزرگ تر تبدیل شوند. آلوپسی آره آتا تقریباً ۲ درصد از جمعیت عمومی را تحت تأثیر قرار می دهد.

محققان به طور کامل درک نمی کنند که چه چیزی باعث ایجاد آلوپسی آره آتا می شود، با این حال، مطالعات نشان داده اند که ریزش مو می تواند توسط عواملی مانند استرس فیزیکی یا عاطفی، عفونت و برخی داروها ایجاد شود. همچنین اگر فردی در خانواده شما قبلاً آن را تجربه کرده باشد شما در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستید. اگرچه می تواند کودکان را تحت تاثیر قرار دهد، اما آلوپسی آره آتا معمولا در بزرگسالان بین ۲۵ تا ۳۶ سال ظاهر می شود.

هیچ درمانی برای آلوپسی آره آتا وجود ندارد، اما درمان هایی برای کمک به مدیریت علائم در دسترس هستند. در برخی موارد، افراد ممکن است به هیچ وجه نیاز به درمان نداشته باشند. تقریباً نیمی از افرادی که آلوپسی آره آتا را تجربه می کنند، بعد از یک سال بدون هیچ درمانی، موها دوباره شروع به رشد می کنند. به خاطر داشته باشید که عود این وضعیت ممکن است و ریزش مو می تواند قبل از اینکه بهتر شود بدتر شود.

یک ارائه‌ دهنده مراقبت ‌های بهداشتی ممکن است درمان ‌های دیگری را برای جلوگیری از ریزش مو مانند تزریق کورتیکواستروئید و محصولات موضعی توصیه کند که در ادامه بیشتر به آن‌ها خواهیم پرداخت.

آلوپسی آندروژن

آلوپسی آندروژن یک بیماری است که اصلی ‌ترین علت آن را می ‌توان در ژنتیک و گاهی در تنظیم هورمون ‌ها جستجو کرد. این بیماری در واقع یک نوع طاسی محسوب می شود که باعث ریزش موها می ‌شود. با اینکه اثر آن معمولا به صورت تدریجی رخ می‌ دهد، در برخی موارد نیز ممکن است با ریزش ناگهانی مو همراه باشد.

در واقع، احتمال ابتلا به آلوپسی آندروژن در افرادی که پدر یا عموی آنان دچار کچلی هستند، بسیار بالاست. همچنین، در برخی افراد، این بیماری به دلیل افزایش هورمون ‌های تستوسترون و دی‌ هیدروتستوسترون رخ می‌ دهد. به عبارت دیگر، افزایش این هورمون ‌ها در آقایان، باعث افزایش سرعت ریزش مو می ‌شود.

تغییرات هورمونی

تغییرات هورمونی، بدلیل هر علتی که ایجاد شود، می ‌تواند باعث ریزش ناگهانی موی سر شود. این تغییرات هورمونی می ‌تواند به دلیل بارداری، زایمان یا حتی ورود به دوران یائسگی رخ دهد. به عنوان مثال، پس از زایمان، سطح هورمون ‌های جنسی اِستروژن و پروژسترون به شدت کاهش می ‌یابد. این شرایط باعث ورود فولیکول‌ ها به فاز استراحت می‌ شود و اجازه رشد موهای جدید را نمی ‌دهد. در نتیجه، ریزش موی ناگهانی در زنان رخ می دهد.

عفونت

عفونت ‌ها می‌ توانند عاملی برای ریزش موی ناگهانی در کودکان باشند. به عنوان مثال، عفونت قارچی تینه‌آ کاپیتس یکی از انواع این عفونت ‌ها است. در این حالت ممکن است ریزش مو همراه با احساس درد رخ دهد.

مصرف داروهای خاص

اشخاصی که از داروهایی همچون رقیق کننده خون یا داروهای مرتبط با شیمی درمانی استفاده می ‌کنند، با خطر ریزش ناگهانی مو رو به ‌رو می‌ شوند.

مشکلات تغذیه ‌ای

 تغذیه نادرست که باعث کمبود برخی عناصر حیاتی شود، یک عامل اساسی برای ریزش مو محسوب می‌ شود. به عنوان مثال، کمبود آهن یا مصرف زیاد از حد ویتامین A  ممکن است عامل دیگری برای این مشکلات باشد.